селанче (ср.)
Селанчето од Бесвина со вошки и врзопче во раката повеќе не се восхитуваше на големиот град.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Кај Зоки дојде гостин. Едно селанче од некое далечно село, дете на пријателот од татко му. Се викаше Толе.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Особено во моите детски очи на селанче.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
По неа влезе Анѓа? младо девојче – селанче, во мариовска облека, со црна шамија подбрадено.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
