синојка прил.

синојка (прил.)

XXII. Негде пред зора, токму на добата, за која синојка помисли дека треба да биде скорнат, Змејко веќе стоеше на својот прозорец.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Сега мислеше и на тоа дека и заради нив, а и заради него, ќе беше подобро да ги испратеше малку подалеку, барем уште малку да им разгазеше, да ги пуштеше сами на почетокот на вистински добро сѐ со вишни стебла обрастената угорница, што синојка толку бргу ја слегоа само затоа што се стуруваа по неа, а сега ќе мораат да ја искачуваат.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А кога тој пречекори кон печката, малиот пак го најде своето местенце од синојка и се притисна во ѕидот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Сега срнчето го откри буден. Беше еден поглед кон неговата постела, во кој немаше ни трага од онаа провалија од синојка.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Синојка, кога се стемни.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)