синтактички (прид.)
Интерпретацијата реципиентот мора сам да ја оствари преку реконструкција и конструкција на конкретната семантичка структура според понудениот синтактички пример.
„МАРГИНА бр. 2“
(1994)
Иако „синтактичкото“ е присатно и во конкретниот модел на уметноста, синтактичкиот концепт ја проширува интерпретативната функција во процесот. 58
„МАРГИНА бр. 2“
(1994)
Значи разликата аналитичката философија, се покажа како фактор меѓу конкретниот и синтактичкиот модел се состои во тоа што во на продлабочувањето на некохерентноста на синтактичкиот, од рецепиентот се бара сотворечки процес на „концептуалната идеја“.
„МАРГИНА бр. 2“
(1994)
Она што останува од синтактичкиот конкретен начин елементи односно естетско-естетички функции на на структурирање и произведување на семиотички целини, но концептуалниот уметнички процес или пак една негова сега земајќи го како предмет и средство, односно семиотички затворена метајазичка целина како цел на неговата третирајќи ги текстовите на културата, светот на уметноста, јазикот на уметноста.
„МАРГИНА бр. 2“
(1994)
Слично е и со вокабуларните и ситактичките правила. Тие се репликатори, но не се „мемес“.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Се разбира, овој текст нема за цел да ги објасни во подробности различните примери од предложените точки, но затоа ќе афирмира една теза по која концептуалната уметност во основа за своја парадигма го има синтактичкиот модел на текстуалноста како што овој за своја парадигма го има конкретниот модел, имајќи го предвид решението на “материјалната презентација” на естетско-естетичката процесуалност.
„МАРГИНА бр. 2“
(1994)
