сипе (св.)
Лесно се стрча по втората тура, а моите деца му се сипаа на бебето и го заиграа.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Мече весело стана, го погледа со гордост своето дело и наеднаш му текна да го испроба: од долниот отвор му сипа вода до половина, по тоа го стави чамовото дрвце во цевката, го притисна силно и тенка, остра струјка вода блисна далеку нагоре.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Ништо не направиле, ѝ велам јас, човекот сам се сипе.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ја веќе ја сипав третата чаша од Смрдевката и со благотелечи поглед ги посматрав одлучните потези на Парољуб Шврчковски како сѐ уште брца у грчките маслинки, а притоа осетив непријатен мирис на расолница за што бев сигурен дека беше прдежот од Далибор Чмаровски Чмаро, кој таа вечер за чудо не пушти ниту глас туку мудро го прелистуеше новиот билтен од Бронзената копачка на Санчо Панса.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Се сипе и се поправа, ѝ велам. Јади, мори Небеско, ми вели, пијај рибино масло!
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
