ситнеж (м.)
Монашки нишан:
сведоштвото на Лука Блажениот 29
„Има нишани што ги следиш
од рано детство
без да знаеш зошто:
- се будиш предзори
додека сосема не се повлекла
глувата сенка на ноќта
кога сѐ е разбиено на безброј дробни честички
сетен ситнеж кој подоцна ќе се склопи
во запрепастувачки складен
и топол мозаик, во фрески
по ѕидовите, по подот, на сводот
и сеќаваш
кревкото, кршливото
порозното, обезличеното
се преобразува во својата виша смисла
и ти се обзнанува:
ни еден слом не е алогичен!;
- тукушто си пркнал
уште дете, стануваш аскет
и заминуваш незнајно каде
само (посакуваш!) да биде тивко, молебно
створено и од природата, и од човека
за деноноќно бдение
за созерцание, вертикално понирање
на веда - од небеса до подземи
за живеење со жиг и жедба на монах
ни горе-ни долу
повеќе таму, одошто овде
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Чаршијата се тресеше од тељаљите што ја објавуваа веста, калдрмата стана лизгава од расфрланите аспри ковани во Кратово, вратите на апсаната се отворија и пуштените се нафрлија врз ситнежот да зобаат како пилци, а Бошко си ги најде жената и децата дури во Бојаџиската чаршија, стуткани зад едни црвени преѓи што се цедеа на ченгел од крвавата боја.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Второто јадење веќе мирисаше оддалеку - чингано тавче пржен ситнеж; џигерче, бубреже, слезинче, срценце, јаначе, јазиче, окце, мевце околу ребрата - се телешко, од штотуку заклано теле зад куќата.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Но Жолтко веројатно не го беше здогледал одговорот на моите раменици бидејќи беше зафатен со пребројувањето на некој ситнеж што се наоѓаше во неговите раце.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Околу него се бркаше ситнежот на Риса и Тронда.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
