смени (св.)
Се мразам што не знам ни штекер да сменам и ништо од пенкало потешко да кревам се мразам себеси што самиот се мразам а дупло би се мразел ако сам се сакам
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Во новово време се згоди во едно претпријатие да одработам цели десет години ама правилата на животот се сменија и веќе одамна никому не му се подарува никаков часовник што секако е една од причините некои луѓе сѐ повеќе да се чувствуваат изгубени во времето а нивните души да скапуваат во контејнерите.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Клима со главата горе-долу и јас гледам дека ништо не се сменило преку ноќта и дека ние сме истите стари пријатели спремни да го изедеме својот појадок.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Ќе ме сменат за некој нивни офицер или нешто ќе разберат. Вака и јас ништо не разбирам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ни се удираат срцата, сакаат да си ги сменат местата и ќе ни ги скинат предниците.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А бара да ги смени чевлите за опинци.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Нема ништо да се пресени. Само некоја сојка ќе вресне и ќе го смени дрвото.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Кучето го смени своето поведение однесувајќи се како да применува своевиден ритуал наменет на минутите во кои стариот професор се готвеше да си легне.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
О, малку морфиум
анестезија
додека ти ја режат
татковината
на живо
по којзнае кој пат
овој пат дома
- помрачениот ум реже
заслепен од белината
на светлината
од себеси, Боже
суетата е клопка
осуети ја
избегни го последниот чин
на македонската
мелодрама
смени го жанрот
направи нешто!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Многу ме интересираше зошто најмалата клацкалка не беше сменета, па го прашав чичкото.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Па ми иде да ја откорнам решетката од пенџерето и низ пенџере да влезам, вели, да го сменам влезот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Но, не можеше ништо да смени, па затоа фокусирано одеше право накај бакалот, не вртејќи се налево, надесно, радувајќи му се на сонцето и уживајќи во опојниот пелистерски воздух.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Но знам, мора да чекам, така треба, така мора да биде, кога ќе реши светот да се смени, иднина да биде, зошто јас знам да сакам, на сон видов живот, а верувам и ти.
„Илузија за сон“
од Оливера Доцевска
(2013)
Проста жена, ама мајка ти е не можеш да ја смениш. Таа прва ти дала да јадеш.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Исконска потреба на човекот е одвреме-навреме нешто да смени во својот живот.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
А, и кој ќе ѝ ги пази децата, кој ќе смени пелена на татко ти, кој ќе ја чешла мајка ти?
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Кога ќе забележеше дека не можам да го следам во она што ми го кажуваше, правеше еден гест кој ни беше како поздрав, а и како знак да ја смениме темата за која разговаравме: со врвот на показалцот ми го допираше челото, па врвот на носот, па усните, и започнувавме да зборуваме за нашите мечтаења – посакувавме да заминеме за Венеција, само тој и јас, Венеција, која во копнежот по нашето заедничко постоење во тој град трепереше онака како што замислувавме дека трепери Месечината во водата на венециските канали, Венеција, со архитектура налик на тантела, која видена во книгите за тој град, пред нас во нашите замисли постоеше пореално и посилно отколку пред очите на многумина од оние кои биле таму, Венеција, секогаш кога ќе ја споменевме, како во некоја игра си ги приближував поддланките, спојувајќи ги местата на пулсирачките жили од двете раце, ги извивав малку прстите, правејќи така гондола, и запловував со гондолата- раце по воздухот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
За жал по првиот мандат власта се смени, а опозицијата веќе не сметаше дека тоа е добра идеја. Штета. Затоа што само тој ден ти ме сакаше.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Ѝ пративме дарови на свршеницата твоја; прстенот таа го смени.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Само по менувањето на пејзажот и по мапата во која одвреме-навреме погледнуваше знаеше дека државата се сменила.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
