снаа (ж.)
Едно утро, тој ги повикал и му рекол на поголемиот син да се скрие в долап, а помалиот го испратил да им каже на снаите да дојдат да го видат.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Од синови, снаи до зетовци, внуци бирократски лебарки се котат ко глувци за професионалци нема тука место швалерките стручни се во министерство
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Шепотеше со рапави воздишки дека саканите синови и милите снаи го испратиле по воденички камења во туѓа каза да се избават од него.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Признавам дека на почетокот мојата снаа не ја поднесував.
„Го сакате ли Дебиси“
од Лазо Наумовски
(1973)
Лоши јазици зборуваа по село дека дедот поп си ја припитомил снаа си кога момчето ѝ го зедоа Србите војник, но тоа си беше нивна работа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Нетрпеливоста меѓу новопечената снаа и свекрвата беше ненадминлива.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Тогаш и снаата им се приближи во мракот.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Крај огништето седнал Карабуклијата со некој комшија, го спотиња оганот и вика по снаа му да донесе борина да види кој дојде по мракот.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Надвор дуваше ветер. Слабата светлина од борината ставена во еден тас над огништето, одвај успеваше да ја осветли одајата некаде до половината, така што снаата ја криеше мракот.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Снаа му веќе си ја знаеше работата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ја ведна главата покорно и уште попокорно ѝ нарача на снаата да им стави вечера, го нагости арамијата, поприкажува со него и кога стана овој, дедо Бошко си рече дека ќе здивне.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Браќа му, снаите и жена му беа готови да ги остават срповите.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Сега можеше слободно да бара снаа и од најбогата куќа и со сермија.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ја виде дуда, голема девојка станала, та дури и млада невеста, попова снаа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Време за женење, ама се осмелува ли Ѓуро да побара негде в село некоја сиромашка за снаа?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Вие ја усмртивте мојата снаа.
„Го сакате ли Дебиси“
од Лазо Наумовски
(1973)
Дедо ми везден ѝ велеше - требни ти се синови снао.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
На син ми Жорж и снаа ми Лидија Во древна кинеска вазна сноп исушени цветови, со долги стракчиња, се поткренале нагоре, ги подале главчињата и сите свртени на една страна слушаат светлината како раскажува за походи небеска љубов.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Па не ѝ беше за бадијала изметот. Што носеше попот од село — сето ѝ го даваше нејзе, преку некаква снаа од втор трет братучед, кај која Анѓа се прибра со братчето кога попот ја напушти нејзината куќа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Навтапито ги прескокна скалилата, влегоа низ вратата без чукање или ѕвонење и ја затекоа идната снаа облечена а разбушавена, расплакана и уплашена, како мемоли нешто што не можеше да се разбере.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
