сончогледов (прид.)
„Еве шарлаган", викна некој. „Еве сончогледов шарлаган, браќа.“ „Еве шарлаган и од кикирики“ викна и Сандре Самарија.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Таа ми раскажува, а јас запишувам: намуртено збрчкано чело значи дека сонувала песочна бура што затрупува нечија колиба; изговарање на моето име значи дека сонувала пожар во сончогледово поле; помрднување на левото крајче од усните во вид на блага насмевка значи дека сонувала глутница волци што ѝ пее приспивна песна...
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
