спомнува (несв.)
Дури и денес, кога веќе се затвори и книгата на неговиот живот, кога на сѐ му дојде крајот, можам да потврдам оти ниту една од неговите прелаги, а и да не ги спомнувам неделата, животот не втаса или не сакаше да ги осуди.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Патем спомнува дека никој нема исковано златен прстен од 'рѓа иако 'рѓата е надарена со потребната боја.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Тогаш игуменијата се сетила за нешто што не го спомнувала до тој ден.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Мајка ми тоа многу години ми го спомнуваше кога јас бев девојка.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Колку што е познато само во еден од манифестите Поетот спомнува дека во неговото кнежество нема место за желбите и заповедите на Владарот.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Мајка ми никогаш не спомнуваше имиња од нејзиниот живот.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Сѐ уште среќно си спомнувам за тоа прекрасно старче и за оној црн леб донесен во двоколката.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Почна да се спомнува и името мое.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Го спомнува нагласеното либерално однесување на неговата Ана.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Седат ко абдали пред тв кутијата и се тресат за својот фаворит, а да не ги спомнувам оние кутри пациенти со ливчињата у руки кои со саати дрочат по кладилниците и животна цел им е спортската лутрија.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Затоа и ми беше пријатен тој негов Русин, тој генерал, кој никогаш не нѐ посети иако татко ти постојано најавуваше дека сигурно ќе го доведе на оној негов боршч што го спомнуваше толку често, па јас напати и мирисот му го сеќавав.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Кој падна, нека му е слава. Таму во некое време ќе го спомнуваме со добро.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
А тој само си ја спомнува раната. Големата рана што не се гледа.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Цело време спомнуваше некој факултетски предмет и некако многу се возбудил околу тој курс.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Феудалните јазици не даваат зборови или знаци што го поттикнуваат, толерираат или барем спомнуваат поимот еволуција во животот на земјата.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Грците ја уништија Охридската архиепископија затоа што се спомнуваше името „бугарска”, како историски reliquium, но го употребуваа името Бугарин за да го овоплотат во него својот презир кон сѐ словенско.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Неретко името ѝ се спомнуваше по рефератите, ѕидните весници и локалниот печат.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Едно симнување од воз, тој сака веднаш да го види претставништвото и најпрвата работа што ја спомнува е проширувањето.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Селаните и песна му испеаја на Лумана, песна во која никаде не се спомнува дедо геро војводата ниту пак некој од неговите комити.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Ама не очајувајте, ако непорочно го носите бога вели попот, ако го славите Исуса, ако го спомнувате во сѐ што правите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
