спрат (м.)
Ова е мерка на предострожност за да случајно не се џитнеш од дваесети спрат кога ќе те отпуштат од работа.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Куќата беше на два спрата со големи пространи соби и чисти подови од даски.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Нивниот стан е на четврти спрат од старата зграда во која нема ни лифт.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
На вториот спрат од куќата беа спалните за спиње за трите семејства.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Почна да се враќа кон неговото место, под ескалаторот кој го поврзуваше подрумот на трговскиот со првиот спрат.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Со високи ѕидови и убава дрвена орнаментирана порта низ која се влегуваше во дворот, пред големата сино обоена куќа во едноставен француски стил на три спрата.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Скромниот семеен дом беше вила на три спрата и базен во кој течеше дејствието на филмот кој Бојана и Александар го гледаа.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Односно дека нејзината соба е еден спрат погоре во таванскиот дел од куќата.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
На долниот спрат од куќата беше собата на баба и дедо, гостинската соба, големата трпезарија и кујните.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
На првиот спрат имаше уште една малечка соба, којашто беше празна.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Неколку пати купуваше риба на пазарот, а потоа ни ја подготвуваше на скара на осмиот спрат од Метрополитен кулата, каде имаше голема тераса со поглед на Сиетл.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Секој спрат подлабоко во историјата.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Возрасните ги озборуваа тие проклети арамии кои што таму и таму ѕидаат не куќа, туку палата бе, на три спрата!
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Уште нешто: Лиле навистина работи у стоковна куќа ама не на втори спрат туку на приземје, а Ѓоко не вози дупла двојка туку обичен градски аутобус.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Во двете соби на првиот спрат, каде порано беше стрелачката дружина, сега се имаше раскомотено подмладокот на патриотската гарда.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
По нивното запознавање јас никогаш не зборував со Сара за брат ми, ниту со брат ми за Сара; само чувствував колку исчекуваа да дојде среда, денот кога нашите врсници се собираа во салонот на Берта, а Зигмунд и Сара остануваа уште долго во нејзината соба, и јас останував покрај нив, како сведок на она што го премолчуваа, и кога знаевме дека собирот во салонот на Берта привршува, тој, таа и јас се качувавме на горниот спрат, се поздравувавме со гостите, го слушавме благиот прекор на Берта што не сме ги удостоиле со своето присуство. …
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Веднаш по тој разговор. Долу на спратот кај неговите родители...
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Горниот спрат беше пресликана верзија на приземјето.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Од прозорецот на својата канцеларија на првиот спрат на командата, Беренц неволно помисли дека на Медитеранот се лачат непотребно многу емоции, припишувајќи го тоа на жешката клима којашто ги создава зовриените средоземни темпераменти.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Молиш бога само да не влезе ќумбето од 48–ми спрат, што лесно ќе го препознаеш по златниот ланец од 7 кила, маицата до глуждови, малата алкатраз капа, телото на Кинг–Конг и патиките број 54.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
