стапка (ж.)
Погледнав низ прозорецот, зашто слушнав стапки по патеката.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Песокта стапките им ги збира примракот трагата им ја брише ветерот гласот им го гаси.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Детето се приближи до колибата со мачешки стапки, се заслуша во ноќта да не би да допира некаков шум и бргу да се изгуби во неа.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Да биде честит денот и првата ни стапка у првиот ни век!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Некаде низ внатрешноста на затворот се растураа гласови и стапки.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Сешто може да ти текне на враќање: и дека владетел на планините е она страшило од птица, плус змија ѕвечарка и дива мачка, кое што те посматра со ледените камени очи уште од првата ти стапка по Светлата патека.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Ти не контролираш ни една стапка земја во Тексас.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Проблемот беше во тоа што тигрите и мајмуните имаа една заедничка грда навика: да ја проверуваат секоја стапка од својата територија и да ги пребројуваат, меѓу другото, и сите желади и тревички во неа.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Додека раѓаш деца со крик радосен и болен Сакам твоите стапки да бидат збор ненадеен.
„Забранета книга“
од Веле Смилевски
(2011)
Слегов во полето по умори и гори по талкање низ облаци по занеси и призраци пусти стапките топли ги барам на тие далечни зори штом идеа зарудени од шамаците густи.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Пците ги осетија стапките и потрчаа кон нив, но тие се затаија и пците се вратија назад, лаејќи на ветар.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Они се божилак, они се прснати капки од врв на земјата па за облаците врзани. He ќе ги заглушат во мене нивните стапки ветровите кон заборав забрзани.
„Слеј се со тишината“
од Ацо Шопов
(1955)
Со игнорирањето на ова прашање ние не правиме ни една стапка напред, зашто ако го игнорираме ние – тоа не го игнорираат сите, и мали и големи држави, освен Бугарија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Секој чекор без стапки низ виртуелен свет на задоволство, ткаеше еротично пријателство, на маѓионичарски подвиг...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Понатаму, на долниот крај од Рамни Ливади, двајца косачи ритмички замавнуваа со косите и стапка по стапка напредуваа преку ливадата. Зад нив остануваа пластови покосена трева.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Оние двајца сега го следеа по стапките од чекор в чекор.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Додека сестра ми на сина си, моето кумче, веднаш му купи лоз, јас сега главно се занимавам со тоа што со часови си го напрегам мозокот, размислувајќи кој од оваа генерација, која, еве расте, ќе тргне по моите стапки, кој од овие бесни, убави деца што ги изнародија браќа ми и сестри ми, ќе биде црната овца на следната генерација?
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Но само еден со стапки кришум сторени ко крадец некој го граба моето бреме, и ги разголува, ги корне моите корени, па јас се чувствувам дека сум живот и време.
„Слеј се со тишината“
од Ацо Шопов
(1955)
И одиш така, стапка по стапка, одбираш кај можеш да згазиш, бараш здраво место што ќе те додржи.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Што ќе е ова осигурување, се чудиме, војниците на секоја стапка ни газат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
