стрниште ср.

стрниште (ср.)

Потоа стана и тргна накај стрништето на кое одвреме-навреме летаат јата птици.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Брзо се досети, го фрли каменот и како стрела се спушти да трча по стрништата кон Караорман...
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Лицето му беше крастосано и дамкичаво, и косата му беше искубана, како изгазено стрниште.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе ги потфрламе нозете, ќе си ги втасуваме, ќе одбираме и ќе прусаме, како потполошки во стрниште.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Зар не знаеш дека и стрништето е албански народен имот?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Не ѝ е криво што во тоа стрниште не најде ни шесторедица ни црвенка.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Оди по патот крај кој е припиена и реката одејќи заедно со него како впрегнати во јарем; на некои места патот ѝ одзема на реката, а на некои места таа му одзема поткопувајќи го; дури долу во полето се одвојува од него и напојува ниви и бавчи, овошни насади и лозја, се провира низ трњари и капинари и други неплодни скрки и стрништа, спојувајќи, како божја рака, диво и питомо, плодно и неплодно, одгледувано и запуштено.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Гледај! И гледаа. Зелена долина змиулесто пресечена со бистро поточе, обрабена по ридовите со високи букови шуми, ишарана со ливади, жолти стрништа, овоштарници, зелени компиришта, папрат...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Тече водата, се разлева низ стрништата, низ ливадите, низ конопиштата. Џглиботи под колите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Некој од неговите скорна еребица; мајката, вабејќи ги по себе малечките, го претрча стрништето и се сокри во нежнеениот дел на нивната.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
- Ти немој мене да ме учиш што е стрниште! - строго ѝ подвикна Кузе.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Бев горе, до стрништето... - изусти тивко Крстовица и го префрли торбичето во десната рака.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Толкунѕаво гршче пченичка собрав од класја што ги колваа врапците по стрништето... - Ја украде! - ѝ викна Василопулос.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- До стрништето? А што си барала таму, те прашувам јас тебе?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Зар не знаеш дека Енвер Хоџа братски не прими, а ти му го крадеш стрништето, а?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Се наведна и полека, чекор по чекор ги собира искршените класја во басјасаното стрниште.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Ни шепот, ни плачење... Молк. Замолкнаа и птиците, стрништето, онемеа штурците жетвари...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Горе, од отворот на јаката, ѕирка непотстрижено главче - гламносано стрниште.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)