субјект (м.)
Вообичаениот однос јас - ти, субјект - објект исчезнува.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Но едновремено постави темели за воспоставување закон кој го повикува на одговорност субјектот во однос на природата.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Кога умните субјекти себеси умно се истражуваат, тие во себе не откриваат никакви регулативни величини од последна инстанција туку енергична лишеност од тло.
„МАРГИНА бр. 2“
(1994)
Тој недостаток кој го означува зборувачкиот субјект засекогаш го спречува субјектот во постигнувањето задоволство, исполнување на желбата - субјектот така е бесконечно потресуван со својата сопствена желба и желбата на другиот.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Работничките права во Македонија беа и ќе бидат на удар, многу повеќе ако самите работници и политичките субјекти кои ги застапуваат нивните интереси не застанат во одбрана на работничките права.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Тие од личноста прават субјект и граѓанин.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Ова може да се гледа како доволен услов за елаборација на позицијата на феминистичкиот субјект.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Феминистичкиот субјект почива на првиот вид разлика, но не само на него.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Субјектот кој го набљудува светот во мигот кога создава слика за истиот, се впушта во процес на креација.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Таквото дело, во стварното тело на уметничката, заоѓа во имагинарната неутралност помеѓу субјектот и објектот во која го става гласот на преживеаниот којшто ја претставува болката на деструкцијата.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Да, имате право, телото станува знак и слика, неговиот изглед делува како метафора за висината на банковната сметка и на крајот на краиштата за моќта на субјектот.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Оваа дефиниција на феминистичкиот субјект како еден повеќекратен, комплексен процес е исто така еден обид да се избегне релативизмот и повторно да се промисли единството на субјектот, без упатување на хуманистичките верувања, без дуалистички спротиставености, поврзувајќи ги, наместо тоа, телото и духот во еден нов тек на себството.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Понекогаш субјектот се расплакува како дете, бидејќи не може а да не ејакулира додека го фукаш.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Барем од Кант наваму, конвенционално се смета дека телесната убавина и уметничката убавина будат мошне различни видови на одговор кај нормалните (хетеросексуални) човечки субјекти.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Голи, стимулирани со афродизијак, збунети од постојаното набљудување и спреченоста да се олабават со мастурбирање (ерекцијата во сон автоматски вклучува огромна електрична зујалица чии вибрации го исфрлаат субјектот од креветот точно во смрзната вода, со што случаите на водени сништа се сведуваат на минимум).
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Курсот имаше за цел да се разбере како дејствува оваа противакултурација, точната логика според која субјектите што се геј- мажи им се опираат на повиците да го доживуваат светот на хетеросексуални и на хетеронормативни начини.
Тоа е целта и на оваа книга.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Б Спорови против приватни субјекти
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Целата модерна историја на концептот на субјект се потпира врз Декарт и неговиот дуализам.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Бидејќи разликите се релациски, по признавањето на феминистичкото стојалиште, станува можно да се помести вниманието врз разликата за да се покријат разликите меѓу жените и второ разликите кај секоја жена, т.е. расцепената природа на субјектот.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Тука е нивната грешка во сфаќањето на картузијанскиот субјект како ултимативно антропоцентричка идеја, додека всушност со растеж на картузијанизмот и со него поврзаната коперниканска револуција, субјектот ја губи својата вкоренетост во природата како и своето средишно место во универзумот.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
