сцрвени (св.)
Старецот потоа берел секакви тревки и ги варел, ја терал снаата да пие, и пак ништо не помогало, селаните сепак не виделе дека таа оди како да носи лубеница под ленената кошула и не ќе го виделе тоа ако и другиот тревар, Пандил Димулев, не се зафатил да ја лекува, секогаш по залез и без сведок, со денови и со месеци можеби, па во некое утро застанало момчето пред својот татко и, копајќи со врвот на опинокот пред себе, сцрвено и бушаво од сон, рекло дека може да се почувствува со рака и уште повеќе да се чуе со уво: русокосата женичка носи под градите живот, ќе биде или внук или внучка.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Мирко се сцрвенеа и засрамено ја наведна главата.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Наутро, таа ги криеше од него очите, сцрвени од плачење.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
