тавче (ср.)
Не е оној познат стаклен сад во кој песокот се преточува туку нешто како мало бронзено тавче полно со смог од кое тој се крева во прамен гас, согорува и исчезнува.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Го здогледав уште она пламенче во тавчето со балкански гасови, го здогледав и видов како скочи и изгасна од догореност и во истиот момент српот и чеканот изгледа се вкрстија да го симболизираат чинот.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
што пијат, едниот слатко кафе, другиот горко, а третиот чај и не јадат сите иста сарма со месо во сооднос 700 грама јунешко, 300 свинско, бидејќи таква му е верата на едниот од нив, па треба да му се испржат јајца и тоа во тенџере, зашто до тавчињата не може да се дојде од многу нафрлани работи,
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Тавчето некако брзо се празни и ме тера уште понестрпливо да брзам.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Со тава од фурна, со печено месо на жар, со риба пржена во тавче, со домати и пиперки, и со лубеници, кои овде лете ги има многу.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Меѓувремено одеше до ноќвите, отвораше во сирникот, во долапот, паурчето со ракијата го остави на софрето, тавчето со дрвената лажица полна само го остави на перустијата во огништето.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
На мијалникот, навален на ѕидот, стоеја неколку чинии и едно тавче оставено наопачки.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Ние со Уља му се лулиме во устата и само ги добираме залаците до тавчето.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Од тавчето чуреа три ширдена колку три биволски тестикули.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
А гостилничарот идеше со земјено тавче в раце, што го спушти сред маса како колач на среде.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Морав да го одврзувам скутникот, да навлечам место налами влечки на нозете, а потоа, во еден долг разговор со Парнаџиев, да го потрошам сето свое умеење за да добијам мало тавче ѓувеч место моето исчезнато тавче ориз.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
„Особено она, петлено, не сакам да се најде во тавчето на некој градски гладник.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
СР Македонија во Војници е застапена со човекот кој што во својата чета го викаат Тавче (без гравче).
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Смогот од тавчето сѐ повеќе испарува и, испарувајќи, согорува.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Гостилничарот ни ги раздели по чиниите и почека да ги отвориме за да ги полее со червишот што беше останал во тавчето.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Јас, будала, се средив, се намирисав и се враќам во постела, а тој, како да ми е брат, спие!”, се јави сопругата негова, а цариничката слатко се изнасмеа и, пак погледнувајќи нагоре, викна: „Стави во тавчето зејтин, не штеди!
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Митко ѕирна внатре. Во едно тавче имаше две парчиња леб, изгорен, црн како јаглен.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
„Сакаш да речеш дека не донесов тавче со ориз“.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Како што гасот се крева и исчезнува така тавчето се празни.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
- Ама најубавото ми е, - Дора погледна накај другите чиничиња наредени врз тревата, мислејќи дали би ѝ дала некое мало тавче, некое лажиче, како што претходно ѝ имаше дадено на Ане една кукла и еден комплет од моливи.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
