талаз (м.)
Одела што одела гемијата по правиот пат и по некој ден свртел еден противен ветар многу силен, та кога ја подбрал гемијата по морската ширина, летала како некоја црпка по талазите што биле по морето.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
– „Ете како: откога влеговме в гемија во Солун, кога нѐ забра еден силен ветар, та кога ја спотераа талазите гемијата, една недела што ја носи силно морето и на неделата кога ја удри од едни спили, парче по парче се стори и за касметот мој ме исфрли на една штица морето на суво.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Занесените во воздишки талази?
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
– „Колку за гемија, Силјане, околу нашава земја не е чаре да може да дојде, чунки бијат талазите во бреговите и околу наоколу бреговите се спили и камења.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Чудесен потфат да се создаде творба Високите талази на желбите да се збиднат!
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
„Да! Овде! На брегов! Онолкупати колку што талазите ѕвезди на песокта ќе свртат Колку што мудроста на рибарот ќе ослободи зборови од тремата на смртта".
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
