ташна (ж.)
Во првото кафеанче седнав да испијам кафе, ја пикнав раката во кожната ташна што ја носев обесена на рамо, а која сега ја имав положено на масата пред себе, и го најдов својот адресар.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Како и да е, се спреми, го наметна мантилот, ја зеде ташната и појде накај дома, минувајќи низ последните гости кои веќе ги земаа палтата од гардеробата спремајќи се да си одат.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Го извади својот пасош од ташната и го стави на масата.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Ги отпечати расказите и со Зипото кој иако беше непушач секогаш ја носеше со себе, за пријателите пушачи да не ја прекинуваат сред збор нервозно буричкајќи во ташната и реторички извикувајќи „абе кај ми е упаљачот?“, потпали убав оган.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Таа извадила од шифоњерот многу фустани од нивните мајки и ташнички, штикли, со кои ќе играат ’шмизли’ на поплочениот дел во дворот, под сенка.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Едниот од двајцата мажи, кои пред малку влегоа во дворот на ресторанот “Кај Таки”, беше висок, со долга седа коса назад врзана во реп, со нотес, во едната, и со штотуку скинато гранче од врбата, во другата рака, вториот проќелав, во кремаст костум со кафеави риги, со луле во едната и со акт ташна во другата рака.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Онаа кожена ташна што сам ја имав шиено во Гаково веќе е распадната па книгите ги носам во голите раце.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
„Овде секој секого ебава и секој од секого е ебан,“ го надополни проќелавиот господин со луле во едната и со акт ташна во другата рака.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Од ташната извадив налив перо, капнав од мастилото две модри очи на главата од куклата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
А банкнотите си ги носам секогаш во ташна и му го берам стравот на некој што во автобус ќе посака да ми го украде, онака празен.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
