телефон (м.)
Внатре имаше шест телефони во еден ред.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Вчера, по телефон ѝ рапортирав на командата на баталјонот.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Во улицата на стариот цвеќар во Истанбул сега врие од заитани бизнисмени со мобилни телефони и изгубени туристи со мобилни фотоапарати и со слушалки од вокмени во ушите.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Тајниот телефон на овдешниот Централен комитет ѕвонеше и дење и ноќе.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Во куќата си донесов телефон и грамофон со рачка и голем пајтон со кој се возев до Скопје и назад.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Како да телефонираме кога во телефонската говорница нема телефон. Нема ништо дури, ни жици! Сѐ е кренато, сѐ е откорнато...
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Секретарката ме послужи со кафе и замоли малку да се стрпам оти Сојузниот разговара на телефон со Вашингтон!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Забрзано го вртеше стариот рачен телефон, во очекување на директна врска со надлежниот од Централата.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Еднаш на баба ми ѝ се јавил некој слаткар по телефон и ја прашал дали кај нив живее некој си Борис кој влегол во слаткарницата и замолил да се јават на неговиот број и да кажат дека не може да си го најде патот до дома.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Дали смртта си ја закажале преку некое парче момирок или по некој друг пат, што се вели, по друг телефон.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Кога ми горат ушите и образите, обично ми се јавува некој на телефонот.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Тивко заѕвони телефонот во блиската куќарка.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Најпрво ги заспав сите можни средства за комуникација, особено мојот мобилен телефон.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Го видов како појде кон првиот телефон.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Телефонот можеше секој миг да заѕвони.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Го исклучив мобилниот и неколку дена воопшто не бев достапна на телефон.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Се упатив кон првиот телефон. Набрзина ги свртев броевите на резиденцијата.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Истегнувајќи се на креветот, замислував како ме чека личноста од запишаната средба на листата со обврски во факултетско бифе, и можеби ќе ме бара на телефон без батерија.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Џипови не сопираат Во времето кога почнаа првите доцни излегувања ми ѕвонеше на телефон десеттина минути пред да излезе од кафуле, а јас тргнував со кола да ја земам.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Помина уште еден час и да не заѕвонеше телефонот Ѕ ќе се загрижеше најмногу на цел свет!
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
