трепнува (несв.)
Слушам така и на секој збор потрепнувам, целата ќе се занишам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Глигор се вгледува во темната далечина на морето. Оттаму трепнува трипати светлина.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- Ја познавам! Ана трепнува и зачудено го погледнува. - Не сум очекувала вакво познанство.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Скоро и не трепнуваш. Не одолговлечуваш. Најголемиот дел од времето дури и не знаеш за тоа. Мртов си и точка.“ Се качивме горе за да спиеме.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
— Вистина е, вели Жења, око не ѝ трепнува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Кажи ѝ Семјоне", вели таа и се свртува кон него со кренати пердиња се до половината, око не ѝ трепнува.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Таа не трепнува. Здржано, одмерено ја крева чашата. Бескрвно. Студено...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
— Море, сто рала гаќи да носат такви како Крстета Попов, окото не ми трепнуа, ќе и согаза како нишчо! — се фали Неда и се мисли: — „Оти волку и сакам, и неќу за него да се прикажуа?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Сеќавањата се редат. Очите не му трепнуваат. Мислата лета...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
