трпеливост (ж.)
Бог живее во света тишина и во трпеливост.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Човекот, самотен и намачен, го има и му останува само ова слободно право да го излие гневот со безумство на кртица и трпеливоста на влажниот црв.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Немав кому да му ги носам своите текстови за мирно просудување, за моја заштита, немав кому да му носам книги за потцртување со молив на најзначајните места, на страниците со пепел и потоа за разговор во врска со нив, немав кому да му се восхитувам за мирната храброст, моќ и трпеливост.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Малку повеќе дисциплина никому нема да му пречи. Со заедничка трпеливост и договарање оваа неволја полесно ќе ја совладаме.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Староста на Раиз се пренесуваше во градината, во нејзините билки цутеше неговата трпеливост.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Додека останатите мислители и поети ги величаа мистериозните длабочини на германската душа и настапуваа како рушители на универзалното, тој се осмели да изјави: „Сеопштата трпеливост најсигурно ќе биде достигната доколку го оставиме намира сето она што ја создава особеноста на различните човечки единки и различните народи, сè останувајќи убедени дека дистинктивната црта на сето она вистински вредно се содржи во неговата припадност на целото човештво”.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
За разлика од газдата на арабаџиите, макар останати без некогашното богатство, тројцата стари играчи остануваа со непроменлив ведар дух, трпеливост, толерантност и здржаност пред значајните одлуки.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Ако постоеше некаков Бог на татковите книги, тој беше во молитвата на трпеливоста на верниците...
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Без трпеливоста, сѐ останува во пеколот.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Нервозата ми ја нагризуваше трпеливоста. Нетрпеливоста ми се подместуваше во замена за нужното спокојство.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Така, неговата трпеливост се пренесуваше на мајка ми како тивка надеж, а таа ни ја пренесуваше нам, на децата.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Одовде се гледа дека е повесело да Трпеливост - Добродетел, мошне лесна се ожениш, отколку да умреш, кога се поучуваат другите.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Но татко ми, ако имаше нешто наследено од источната мудрост, беше чувството за спокој, трпеливост, кое извираше од една урамнотежена и припитомена фаталност, со која ја смируваше западната забрзаност.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Го слушам татко ми: „Болната трпеливост со која пожолтениот лист го чека денот, ја чувствувам однатре. А денот е градски... сив и убав“. ***
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Тогаш човекот во сина облека продолжи да го чита весникот со несмалена трпеливост.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
За неа, трпеливоста беше самата надеж.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Во една пригода, таа дури и рече дека за трпеливост може да се смета самата душа, во неа се крие дури и клучот од рајските порти.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Либерализмот што го „проповедам“ не е доктрина на една политичка партија туку одредена клима на мислење, идеја на трпеливост која го наследува античкиот збор Homo homini res sacra.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Татко не го фати ритамот на молитвата која ја сметаше како облик на учење на трпеливоста, можеби најцврстата замислена поврзаност со Бога.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
6 Секако дека таквиот одговор не е без стапица, бидејќи сведочи за тоа дека дури и поборниците и поборничките на популарната култура не веруваат дека си имаат работа со култура и општествена сила што е вредна да се земе предвид, и што е навистина способна пресудно да влијае на вистинското потврдување и зацврстување на толку опеаните идеали на расна, полова и културна трпеливост.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
