турка (несв.)
Ме потфаќа некој виор, ме турка откај луѓето и не ме пушта да слезам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А може и да нѐ видат, велам и ја стегам устата, го туркам со рацете.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
си ја сонувам свадбата своја на бродот, над мене крикаат галебите и ме удираат со клунот и со крилјата, ми го туркаат венчето и ми го дрпаат превезот, ќе удрат во мене, па ќе удрат со мевот во морето, ќе се лизнат, замрешкувајќи ја водата со ноктите, јас се бранам вака, со двете раце се бранам, а Горачинов си ги прекрстил рацете на градите и од место не се помрднува, што се вели, се загледал некаде, гледаат и морнарите, что такое, что такое, велат, они праветрение, извеани, изветреани нѐ прават, оти не си до мене, му велам на Горачинов,
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сите се туркавме и се пикавме што подобро да го видиме, но двајцата овчари што го водеа замавнуваа со клоци и правеа простор околу него.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Братучедите ги префаќаа за раце, за мишки, за рамена, ги влечеа, ќе почнеа и да ги туркаат.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Сред поле долапот се врти сал се врти се цеди од него водата се истура и шурка и сонот блика по земјата што 'рти додека човекот спотнат кон небото го турка.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Ветерот зафати уште посилно да му налетува од сите страни и да го турка.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Всушност некои прсти ме имаа фатено за рамото и ме туркаа кон собата во која ти го беше поминала сосема сама поголемиот дел од твојата последна ноќ.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ме кутна зад една грамада камења и ми ги турка панталоните.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Го туркаат со лопатите што ни служеа за веење на житото.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Две еленчиња си туркаат по едно топче добиточен измет.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Го шибам коњот в слабини и ги туркам змиите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се турка и се провира ко змија во трева...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Или навистина стануваше збор за неразјаснетите текови кои користејќи го нашето невнимание не туркаат по некој пат за кој можеме да тврдиме дека не бил некоја наша свесна определба.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
И додека таа безуспешно се бранеше и испушташе грлени гласови, тој со сета сила навалуваше на неа, завраќајќи ѝ го фустанот што таа го туркаше со рацете надолу, ја труцкаше, а во тоа имаше и бес и освета за сето она што таа му го чинеше од неговото доаѓање во Пансионот.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Гледаше како бришачите на ветробранот ги туркаа капките од дождот настрана, го слушаше роморењето на покривот.
„Малиот дожд“
од Томас Пинчон
Го стави послужавникот на комодата, туркајќи ги предметите настрана за да ослободи простор за послужавникот.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Кога стигна на местото од кое допираше вревата виде само една толпа од околу двесте или триста жени како се туркаат околу тезгите на уличните продавачи, со трагични лица, како да се проколнати патници на брод што тоне.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Дрвјата истрпнуваат ко животни и го туркаат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Еленчињата се наведнале прудолуглава и туркаат назадгазум.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
