умртви (св.)
Езерото лежеше мирно под пладневното сонце, просто умртвено, како да ги потиснало и со коленици и со петици не само рибите меѓу тревите туку и брановите на дното.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Млад офицер се дигна од своето место и почна да чита со јасен глас. Салата се умртви.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Ако има врска со засолништа, ако не е докрај умртвен, тогаш Чанга и козите се сигурно живи... – Значи, има надеж... – го прекина најстариот брат, повеќе за себе.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Следното утро, откако ја нахрани мачката, си го умртви срцето за да не умре од очај, и реши засекогаш да ја заборави Марија.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Дали се работеше за заговор да се умртви душата на народот, односно разобличи неговиот идентитет, од некоја друга над Централа, на која слепо и немо му беше подредена овдешната под Централа, која сега по излегувањето од прегратката „на големиот брат”, се гушеше од самата себе.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
ДАРА: Забога, ќемо умртвимо човека. (Дури таја растрчуе, Пијаниот почина спокојно и длабоко да си грчи).
„Гладна кокошка просо сонуе“
од Блаже Конески
(1945)
Речиси, сѐ е умртвено и се слуша. „Калинихта липон, сеафино.“
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Нашите најнови модели. Срцепарателни, водо прскатели, лукошприцатели. Ќе го умртвиме вампиро!
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
