фер (прид.)
Не е фер перачките на дамки да си ги изгубат работните места.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Година, година и пол се појавуваше на нивните трибини и зборуваше за нужните промени што општеството мора да ги направи, така што за почеток ќе мора да се одржат фер избори и генералот Стојан да замине од власта.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Писмо во плетенка од коса - фер ќе беше да ни кажеа дека младите курирки ги шармираа војниците на Третиот рајх, а не дека го криеле писмото во своите плетенки.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
- Поздрави го подводниот Вок со едно око кому најверојатно си му слуга и речи му дека тоа не е фер.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Таа секогаш беше фер кон него.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Таксистот беше фер. Им рече дека со оглед на тоа дека гардата им е зад петици, ќе мора да ги слезе што е можно побрзо.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Мајка ми беше фер: не ме караше и не ми се смееше.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Знам дека ќе имам фер сослушување.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Наставничката по англиски јазик беше фер. Пред одделението ништо не рече.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Големо изненадување за нив преставувал заклучокот на Еванс дека “еден слободен и фер плебисцит би бил според сите верувања на штета на Грција“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Фер би било да споменеме дека многу повеќе се работи во првата и третата категорија е многу повеќе распространета, отколку во останатите две, и покрај тоа што не постои доволно систематичен пристап во изучувањето на историјата на преведувањето и повеќето од истражувањата на преведувањето и лингвистиката се изолирани од главниот тек на студиите за преведување.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Мама пред нив беше фер.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Беа фер. Ништо не ми префрлија дека се одделив од нив и седев со Оливера.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Стварно не е фер, секогаш те фаќаат вака неспремен.
„Најважната игра“
од Илина Јакимовска
(2013)
Татко ми беше многу фер човек, кога дозна дека татко ѝ на стрина ми работел кај еден Србин, тој ѝ рече на стрина ми: Да одиш да си го земеш татко ти, тој е стар човек и да си го гледаш тука, има за сите леб.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Уцената на мајка ми не беше фер, но помогна. Ја сменив темата.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Онаа што му беше шеф Таа секогаш беше фер.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Тогаш ми била понудена „последната шанса“ за спас, ама јас сум ја прокоцкал и не сум се покажал достоен за нивното „фер однесување“!
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Не го лажев, колку-толку се трудев да бидам фер, без разлика на неговите постапки, јас стоев на своето и бев верна на сопствената личност.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Тоа тој го потврдува и со својата опсервација дека ако се одржи слободен и фер плебисцит, тој би резултирал со формирање на „слободна Македонија“, а со тоа би се анулирале „грешките или лапсусите на историјата“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
