фука (несв.)
Понекогаш субјектот се расплакува како дете, бидејќи не може а да не ејакулира додека го фукаш.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Јас го вадам „скакулецот“ и отсекувам едно големо парче од газот, таа дигна врева, како божем за тоа сум ѝ дал малку пари, а јас ѝ го растурам мозокот. Тогаш ја фукам од чисто зезање”.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
