хомоним м.

хомоним (м.)

Тој располага со бесконечност хомонимии; - во поетскиот јазик – изразот е сѐ.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Игра на хомоними / Мрежи од зборови Претходникот на современиот летризам е еден француски филолог, професорот Пјер Брисет.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Да се обидеме да ја дешифрираме во светлината на тој настан: act (чин) може да биде заменет со зборот песна, на истиот начин на кој Гете во „Фауст“ збор го замени со чин; во библиската реченица „во почетокот беше збор“ (песна); во почетокот беше чин; red (црвено) е замена за хомонимот read (читање); ter or треба да се прочита како тенор; epergne може да стои наместо epargne (фр. да се сочува).
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Пред сѐ, Sel е хомоним со scel (жиг, потпис), а 1922 Duchamp веќе неколку години се беше занимавал со редимејдите.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Хомонимот chere (од идиомот bonne chere) претставува отмен израз за квалитетна и скапа храна.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Создавајќи го овој псевдоним пред повеќе од педесет години, Деснос го призна Duchamp како мајстор на еден тип на концептуална уметност, каде што зборот „концептуален“ е употребен во оригиналната дишановска смисла, т.е. како спротивност на ретиналното. 90 Во светлината на алхемиската традиција, уште попоучна е анализата на хомонимот на зборот Сол - scel (жиг).
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)