чпртав (прид.)
И одеднаш пред него се испречи бушаво планинско човече, непотстрижено откако е родено, со чпртав нос, со очи на див елен, човече кое чека само да му тутнеш нешто в муцка, па да ја смагли во шумата.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Чпртото носе кое благоста на детското лице ја правеше уште подетска, го затапуваше впечатокот од силните веѓи и густите трепки, кои од горниот дел на лицето веќе војуваа со оној што го гледаа.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
- Па, што дека си Дедо Мраз – се поднасмеа лишавото лице на чпртавкото на кое ситните црни очички испиени од слепоочниците сосема ги снема – за мене името ништо не значи.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Еве, си реков, Велико, пак ти не верувај дека луѓето со чпртест нос не се лоши.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Значи, четириесет камења за дваесет воденици, ја извлекол главата од волнената облека чпртавиот домородец Гавруш Пребонд. - Оние осумнаесет ќе се здружат во девет запреги.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Лицето му беше обраснато со брада, а косата веќе му беше проретчена, но јас сепак го познав, по чпртиот нос, по погледот и по самоуверената насмевка.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Мими оди напред, со ситни шушкави чекори, успева да погледа
лево-десно, учесница на ваков трогателен миг, но нејзиното чпрто носе се држи предателски, тоа не признава никаква виспреност.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
О, господе, главчето ѝ летнало горе, ако се сопне, ништо не ќе остане од нејзиното малечко, шилесто носе, чпртесто, слатко врапчешко носенце.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
