чукање (ср.)
Оние на кои им значи огнот со време ги курдисуваат срцата на забрзано чукање и пред да го започнат почесното сркање на новите страсти кришум прегрнати среде бел ден севезден дуваат во мангалот на Хипократ и ги разлетуваат како диви гулаби скриените жарчиња од кои се ројат палави светулки за новите ноќи.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Притоа сети по чукањето дека на дното има нешто тврдо.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Рамномерното чукање на срцето на товарот кон мозокот на носителот не испраќаше никаков импулс кој обично требаше да го има.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Само чукањето на срцето не можеме да го притаиме.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
По повеќекратно чукање ни отвори девојка облечена во летна проѕирна горна кошула и многу тесни сини џинси.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Здивот му подзапираше од силното чукање на срцето.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Дури и чукањето на своето срце можеш да го чуеш како туѓо, дури и своето дишење...
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
По чукањето изгледаше дека нема друго нешто.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Како глувче во фак. Лежам и како насон, кога некој ме брка, не можам да бегам; се мачам и го чувствувам чукањето на срцето дури и во коските.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Со четири филмски фонографи можеме да компонираме и изведеме квартет за мотор со внатрешно согорување, ветар, чукање на срце и одронување на земја.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Легнувам убаво и се починувам. Чекам да подзапре чукањето на срцето.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Занесена во тие телесни и бестелесни фантазии ја штрекна едно тивко чукање на вратата. Не очекуваше никого.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Навтапито ги прескокна скалилата, влегоа низ вратата без чукање или ѕвонење и ја затекоа идната снаа облечена а разбушавена, расплакана и уплашена, како мемоли нешто што не можеше да се разбере.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Сам со себе ќе се изедам! (се слуша јако и непрекинато чукање на портата.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Додека трчам кон твоите прегратки чукањето на моето срце се зголемува правопропорцијално со восхитот и воодушевеноста конечно да ѕирнам во деликатната и сензитивна тајна на твојата душа.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
И во тој срам, вели, го слушам само клоцањето и првкањето на добиците, вели, само претањето на кокошките и чукањето на моето срце.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Од кај потокот уште се носеше тоа морничаво давење, жржење, и како ноќ остро се забиваше во тишината чукањето на волчешките заби.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Едно утро Полжавот слушна чукање на вратата од својата куќичка.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Го запирам дишењето, а тропањето си трае, си иди ко оддалеку. Ја пуштам раката под мене, барам да видам што тропа, од кај иди чукањето.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Наведнат, почувствував како ме поткрева чукањето на срцето, големата возбуда, која мислев дека ќе ме строши.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
