чукнат (прид.)
Некои го сметаа за чудак, други за чукнат, а трети го сметаа за непресметлив и бегаа од него.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Понекогаш, но само понекогаш, дозволувај си да правиш чукнати работи.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Тој застана зад Франца, се намршти незадоволно, почека троа, како да смислуваше што да му рече и најпосле го чукна по рамо:
- Стоте лева да ми ги вратиш.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Не бевме сигурно толку чукнати, проклет да бидам, чукнати.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Вашата чукната слугинка не сакаше да ме пушти.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Штом ме заминаа, јас ја шмугнав. Преку ендекот, низ шумата, како чукнат зајак, преку бачилата, до планината. И толку.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
