шавне (св.)
Ќе ми шавне нешто од некаде и ќе чекам да ми се јави детето.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И тоа што Јанческите не знаеја или не сакаа да кажат како изгледал и што зборувал ајдутинот, (Велеа од што биле обземени од жал за стрика Анѓела и од што се стаписале од страв кога влегол ајдутинот низ Мала врата сега додаваа сам си отворил, не виделе како изгледа дури одвај и разбрале што им зборува), и тоа што не лавна ниту пес и што не шавна ништо друго што е живо, и тоа што утрото не се најдоа никакви траги ниту од Бошета ниту од ајдутинот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Во слабиот отсјај на огнот шавна лицето на Дине Бочаровски кој набргу беше стиснат од дечињата и двете жени.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
