шепка несв.

шепка (несв.)

Останаа во свеста само оние три стебла на брегот – Како три тажеленки над морето, Како три крста, Три меча: Дење што го милуваат Ноќе што му шептат Во која насока заминаа децата И кога – ќе се вратат.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
„А бре, дете, за кабловска вака одат на врата“, ѝ шепкам додека ѕиркам низ шпионката, а пред врата стои маж и се клати напред-назад.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
„Томе, Томе, ќути ле, аман“ ѝ шепкаше Тинето и ја тегнеше под масата за раката надолу за да престане.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
- Говедо... говедо... - шепкаше тетка ми клечејќи на колена врз мокриот теписон.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)