ѕид (м.)
Сега ќе нѐ потпрат на некој ѕид, си велам, ми се усвитува главата и премирам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Исто небаре кучка. Ја ниша главата и гребе по ѕидовите, удира.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ги пречекорувам луѓето, престапувам покрај ѕидот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Луѓето само се подзавртеа и почнаа да се завраќаат назадгазум кон ѕидовите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Седна на креветот и се прости со белината на ѕидовите.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Книгите убаво ги исполнуваа сите рафтови кои ги покриваа ѕидовите.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Твоето поаѓање го сруши ѕидот на осаменоста... Отсуството засекогаш ме направи тажна.
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Врвејќи крај ѕидот, се видов мигум во огледалото.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Сенката од јаболкницата во дворот играше по ѕидот над главата на сестра ми.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Застанаа зад еден ѕид, ѕиркаа, приѕиркуваа, разгледуваа, но ништо не видоа.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Тој ѝ себеси се виде на ѕидовите.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Ѕид ѕидосан, вар варосан
- умот
трпи
сѐ додека
може
да поднесе.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Лабро без да чека двапати да му речат, го одврза учкурот и со едната рака, држејќи ги шалварите, а со другата рака ...., се истопори пред ѕидот и од лево кон десно, па нагоре и надолу, го мочаше знамето.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Графити ѕид Ѕид што се гради Ѕид што се урива Непознат ѕид Ѕид за поклонение Ѕид ковчег Курвин ѕид Замислен ѕид Ѕид на радоста Ѕид на ужасот
„Забранета книга“
од Веле Смилевски
(2011)
Тврдите ѕидови на нејзиното заробеништво беа омекнати од раскошот на грижливо одбраните дребулии чијашто убавина тлее и догорува во бавната тишина на здодевноста.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Само што момата бојлер вклучи инспектор дојде струја да исклучи со ладна вода миеше коса мајка ѝ викна да не оди боса Плочките ладни реума влечат ѕидови пукнати треба да кречат татко без пари во возови на влеча а мајка ѝ 10 години во стечај
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Горе празен ходник од кој се гледаа само странични ѕидови како во коцка и од сите страни по една врата.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Во мојата сонлива соба се разлеаја очите на денот. Тие заиграа во смрзнатите шари на ѕидојте и од нивниот насмев оживеа мртвите цвеќиња Остриот мирис на сеното слеан со песната птичја под стреата се занесе над постелата.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Бледата светлина од ламбите на голите ѕидови им ги отстранува цртите и им ја изедначува бојата на лицето.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ѕидот е покриен со голема сенка чие движење вешто го прави точно во исто време и татко ми.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
