јаден (прид.)
Градот е брз, градот е хаос полн со урбани легенди лажни јадни безделници што дремат на кафе во полни кафеани со душите гладни Рурални фаци со вратоврски во трка по бизнис и зделки матни циганчиња боси навлечени на лепак дрпаат случајни минувачи и странци
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
ПРОКЛЕТНИЦИ, КЛЕТНИЦИ, КЛЕТИ на јарбол, во црн превез свиена клопка со животна идила црн превез со проѕирни букви покривач со јадни пцовки ја остава во минатото небиднината со срце поцврсто од камен чекор по чекор ја совладувам иднината...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Падавичарот Кољо беше карикатурален лик кој сакаше да остави силен впечаток во јавноста по својата елоквентност и начитаност, но неговата беспрекорно јадна харизма сериозно му го нарушуваше планот за некој посериозен успех.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Кога беа деца не беа јадни: јаваа дудови гранки и сонуваа вистински белец.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Средата ли, четвртокот ли, одново се разденивме како во пекол градината во дворот тажна, стебленцата во неа јадни, Татко ми го снема, како да исчезна во времето, и некаде по некој ден гледаме: водата ги раскопала гробиштата и жолтите коски на мртовците пливаат по улиците и ни мавтаат на сите: ајдете, велат, што чекате?
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Кутрите испитаници; од кај јадниве да ги знаат одговорите на овие прашања кога на телевизија (а и на радио) е со декрет забрането рекламирање на партии.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Раскрварен, јаден да биде се трудат разединет, газен од изроди свои проклетници, ѕверови недостојно му судат свој кога те гази најмногу боли
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Твои думи, јадна бабо, тврдо ја запомних, помнам тија жешки с'лзи, јадри като бисер.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
