ќерата (м.)
Ќератајата низ дуљбија мора да видел дека тука имам мажи во години.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Но кога наврте на долот, на пет шест стотина метра од чуката, од растот испадна војник со пушката на готовс и громко извика: — Теслим, бре ќерата! — и просто му ја допре цевката од пушката на Милана в гради.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Страшниот човек ги допреплаши децата со тоа што, кога тие се свртија кон него, се принамршти и им свика: - Што правите тука, бре ќерата!
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Каква одбрана во опседната зграда? – Теслим, бре ќерата? извика омбашијата и тргна со кубурот а едно момче се струполи.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
— А што е ова, бре ќерата? — му се врекна јузбашијата и го извади од џебот на блузата писмото.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Легни бре, ќерата и симни шалварите да не замавам по очи, по глава! — беа зборовите на гавазот и заптиите кога требаше „да си поминат на редот“.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Теслим, бре ќерата! — извика чаушот од зад плоча и рипна напред да го налегнува Димитрија.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
- Стој бре ќерата, каде си се забрзал! - викна едниот од аскерот наоружани до заби, небаре Петар брзаше, како може да се брза со толкав товар? - Добро, добро еве застанав...
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
- Море, ќерата, беше велеле тие, кога влегува, кога излегува. Дали ангелот го носи на рамо, велеле.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Прости, попе, - му рече дедо ми- ама голем ќерата си ти.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Веднаш му се обрати на својот Месади: - Кој е бре овој ќерата на говорницата?
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Прв го утеши Дико: - Седни, - милозливо му рече тој. – Немај гајле кога се погоди среќен, ќерата ниеден.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
— Кој си ти бре, ќерата, шо си се испружил тука како крмнак? — викна Сиве и сакаше да се наведе да го фати за затилок, но во тој момент се исправија пред него Трајко и Толе со навртени пушки во него.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Тргнати веќе, Кочо пак се сврте. На излегување Рангел му намигна:
- Тој ќерата знаеш што ѝ рече?
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
— Камо комитите, бре ќерата! — го запраша јузбашијата Милана, а Милан се прави недоветен.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Отишла и му кажала што мака има. А тој учителот и учен, ама и итар кератата.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Однадвор се чу пак силно чукање и некој на турски извика: - Отвори, бре ќерата!43) - Потера од пет суварии!44) - тивко шепна домаќинот, побеле во лицето како крпа и се врати назад.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
