џелат (м.)
Или најмногу ја посакува улогата на џелат, кој откако ќе ги потцени обвинетите се определува за лекоумни и случајни заклучоци и аргументи?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Се споулавувал и не се покорил. Го одврзале од чаркот и кога му помагале да седне и да се смири доколку не сака да го потераат во сургун, повторувал дека ќе им се одмазди на џелатите и дека ќе му ја запали куќата на бегот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Тоа е грижа на џелатот да го зачува него од дивата сурија затесната меѓу ѕидовите и веригата војници.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Џелатот дотрча со остра сребрена секира во рацете.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Оттргни го својот живот од ноктите на џелатот!
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Се останува по старо џелатите станаа современи слободата е фрлена на колена чуствуваш духот е во зандани Едни злосторници заминаа но дојдоа нивните внуци џелатите се вртат во круг ги слушаш истите звуци Човештвото полека изумира светот е цел во метастаза а надежта остана во кутија се острат и неа да ја згазат Луѓето умираат во незнаење несвесни во илузорно постоење некои се мртви од раѓање а деновите им служат за броење Премногу животи одземени изгазена е совеста чиста премногу солзи пролеани а судбината остана иста
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Ги слушам чекорите на џелатот во темничниот ходник. Биди ми горчлив сведок!
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Ќе ги дотерам татка ѝ, брата ѝ мајка ѝ, сета нејзина роднина пред неа ќе го викнам џелатот.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Го гледаш само џелатот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Но во секој случај знам дека завршуваше со „ Еве една свеќа да ти го осветли патот, еве еден џелат, да ти го скине вратот!“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
И пак се расприкажав, а времето беше стигнато за џелат и судија; дојдоа тие, ја треснаа вратата на одајата и во следниот миг застанаа како од ровја трештени: пред нивните нозе, пред моето легло, стоеше составено скршеното огледало, со скаменетата последна слика во него, со ликата на прекрасната, преубавата ќерка на царот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Ги слушам другите – сите имаат право. Правам и тоа што не се бара од мене. Јас сум својот џелат.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Џелатот нема да го изненади, тој го очекуваше сега, по една минута, по две минути.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Оној што тогаш го видел со кошчатите шаки и наизглед предолгите раце, со избричена глава, можел да помисли дека пред себе има некој деликвент кој штотуку му избегал на џелатот од под секира. 84 okno.mk
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Мораше да се дистанцира од политичките борби иронично предупредувајќи: Ние сме станале жртви престорени во џелати!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Беше тоа еден вид игра. Тие се држеа за раце кренати високо за да те пропуштат да поминеш и кога ќе стигнеа до „еве еден џелат да ти го скине вратот“ ги спуштаа рацете и те запираа.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Не се сеќавам како беше понатаму, но знам дека завршуваше со „ Еве една свеќа да ти го осветли патот, Еве еден џелат да ти го скине вратот“.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Биди мојот судник и џелат, стоечки ќе ја прифатам секоја твоја казна.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
А тогаш еден друг, сосем различен глас, еден тенок, култивиран глас, за кој Винстон помисли дека го слушнал веќе порано, упадна: „И, патем речено, кога сме веќе кај тоа 'Еве една свеќа, да ти го осветли патот, еве еден џелат да ти го скине вратот'.“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Секогаш ќе се најдат такви продадени души, кои идеологијата во служба на режимот ги прави уште побездушни крвопијци, џелати.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
