џин (м.)
На челото твое глеј, желби се бројат, во срцето врело рој желби се ројат: - Да пораснеш голем, да надраснеш џин, на мама, на тато да си свиден син.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Џинот беше тој што секоја вечер го фрлаше во зашеметеност и џинот беше тој што секое утро го оживуваше.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Сум се замислувал како голем јунак, џин кој ја убива седмоглавата ламја и ја спасува кутрата кралска ќерка... Сешто!
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Но џинот беше станал елемент во кој тој пливаше.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Главата по малку ми се матеше поради неколкуте џина кои ги испив, па излеговме малку на воздух.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Еден од нив се доближи со шишето џин.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Испи уште една голема голтка џин, го зеде белиот коњ и направи еден пробен потег.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Џинот се смее Никогаш не дружел со толку откачен затвореник Ние сме играчки на релативноста, вели тој со епилептични гестови Инструменти за реализација на сложени композиции Од кои прска умот а облаците воздивнуваат Гледам како растат отровни насади во неговата утроба (На моменти кожата на Џинот станува проѕирна Дури и розовомлечна, како кај Аксолотлот На Кортасар или како статуите на Буда излеани од Кинески проѕирен порцелан).
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Му се појави носталгична слика, на неговата маса во аголот, со весникот и со шаховската табла и со непресушениот џин.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Кога го виде Толе овој џин за малку што не му се поклони.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Џинот му се креваше од стомакот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
На другиот крај од просторијата имаше еден мал бар, обична дупка во ѕидот каде што можеше да се купи џин за десет центи во голема чашка.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Стига само да замавнам по главата На смалениот на превара Џин.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Тој не беше свесен за ништо друго освен за празнотијата на страницата пред него, за чешањето на кожата над глуждот, за трештењето на музиката и за лесното пијанство предизвикано од џинот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
На бледата светлост гостите им се сторија на децата џинови.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Џинот беше неговиот живот, неговата смрт и неговото воскреснување.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Смеејќи се си пиев спокојно по малку од џинот и се забавував со финото друштво.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Седеа молчешкум покрај чашките со џин зачинет со каранфилче, што беше специјалитет на кафеаната.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Од полицата дофати едно шише со безбојна течност и со обична бела етикета на која пишуваше „ Џин Победа“.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ако се во прашање грблести вештици, еднооки џинови или зли волшебници со свински чурила, ќе ме снема пред да трепнеш. Ни ураган не ќе ме стаса.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
