Во втората глава се разгледува идеологијата од аспект на нејзината определивост како епистеме или како докса, поконкретно, “иманентниот проблем зошто идеологијата не ја прави разликата помеѓу епистеме и докса”.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Првите две синтагми ги означува како “надворешна идеологија” а останатите три како “внатрешна идеологија”.