втор (бр.) - глас (имн.)

И кога гласот речиси се изгуби во тишината, неочекувано, како втор глас небаре по­викан од судбината, кој го оживуваше првиот, започна да го следи, наследи татковиот глас .
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
На пример, првиот глас ја пее темата почнувајќи од до, додека вториот глас се суперпонира на првиот започнувајќи ја темата четири ноти погоре, од сол.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Пееше така сам, тажно и неизвесно, но бргу завршуваше зашто му недостигаше вториот глас, кој сле­деше во полифоното пеење.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Потоа влегува вториот глас, четири тона погоре или три тона подолу.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
На пример, вториот глас пее двапати побрзо или двапати побавно од првиот.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
- Некој ќе ни помогне, - вресна вториот глас.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
И да било така, не ќе бев подготвена да го прифатам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
По истекот на ист таков интервал во однос на вториот глас, се најавува трет глас итн.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Вториот глас, овој пат ќе го премолчам. Беше толку злонамерен што веднаш решив да го тргнам од умот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)