Изгледа дека референциите кои се однесуваат на Кирхер и на мистиката на “тркалото”, здивот и светлината, кои ги среќаваме во Anemic-cinema, се од корист за претпоставката (која веќе ја развив) во врска со можното исчитување на последната Дишанова игра со зборови, запишана на вториот диск.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)