два (бр.) - начин (имн.)

Прашањето на колективизмот, то ест, прашањето како да се организира комуникацијата и да се овозможи соживот на различни автономни поединци внатре во заедницата, може да се реши на два начина.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Тоа можеме да го провериме на два начина.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Братството беше речиси хомогено. Компјутерот можеше да го користите на два начина.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
И почнува разговор за тоа кој од овие два начина за умртвување е почовечен.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Можеби е најмудро, иако најтешко, на нив да се гледа на двата начини, да се прифатат во нивниот свет, без обврска да им се верува.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Така, тоа мора да е вистината.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Бидејќи, за систематично да се поткрепува културата на контрадикции, за едно отворено свртување кон феноменот на масовната култура, за константно да се испитува привилегираната позиција на интелектуалецот, и за да се поддржат демократските промени, мора да се биде изрод, бастард.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Два начини на мислење, две искуства, два ракописа, не даваат математички збир, туку нов квалитет - тоа е она што Вилиам Бароуз го нарекува “third mind”. Bastard не е псевдоним, бастард е нужен производ на состојбата во која сме затечени, и неопходна последица од насоката кон која настаните се движеа.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)