двајца (бр.) - има (гл.)

А душата моја се тресеше од страв, оти се сетив дека сум прочитал некаде: оној кој клевети и озборува и оној кој го слуша, и двајцата имаат крај себе по еден ѓавол: првиот на јазикот, а вториот во увото.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
„Знам дека се двајца браќа; и двајцата имаат стекнато углед во пишувањето.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во потсетникот на едно од среќавањата на пример стои дека ние двајцата имаме зборувано за братовчедот Благоја, за тетка Боса Сотирова, за Панарџиевите од Горно Маало.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Одвај отиде на Еко - дефилето, нејќеше да се двои од Иван, па двајцата имаат велосипед и сакаше двајцата да учевствуваат.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Наврте и понадолу, белим од тие двајцата има некој паднат, но и таму не најде никого, та, слушајќи ги стапките долу долот почна да вика: — У бре, е, е, е — а, ха, ха, хаааа а!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И другите дваца имаат мајки. Сите луѓе на светот имаат мајки. Обични старици.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Еден петок одкако Бертран ги донесе момчињата од интернат Госпоѓа Изабел ме замоли да останам со трите деца затоа што тие двајца имаат договорено вечера со приатели.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Наизглед, немаа никаква корист еден од друг; но и двајцата имаа неодредено чувство дека се многу послични отколку што и двајцата беа спремни да признаат, а можеби и браќа, под кожа.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)