двајца (бр.) - гардист (имн.)

Слатката зашеметеност од бакнежот ја прекина сликата на двајца гардисти кои и ја затнуваат со крпа устата на Александра и ја влечкаат кон излезот од тоалетот.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Двајца гардисти се упатија кон центарот на градот.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
На пет чекори од чаркот над вертикалниот отвор, спиеја двајца гардисти.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Двајцата гардисти, голи до појас, имаа метални кациги со рогови.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Не знаев како го сторив тоа можеби со сунѓер, создаден во моите мисли.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
- Не ѕверете се тапо во нас, - подвикнаа зеленозабиот. – Пејте, доколку мачка не ви ги излеа јазиците.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
По тој мост се лизгаше чунот со двајца гардисти.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
- Под врбине лежат неколку нивни дрвени чунови.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Довеслаа до брегот на реката од која понекогаш ќе се џитнеше риба по инсект или, просто, заради задоволство.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Тие двајца гардисти што се веселеа се доближуваа со бавни чекори кон дрвото на кое бев.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)