Се најдоа овие двајца млади кај невестата Малова.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Двајцата млади уметници го проследија овој мал говор со забелешки од своја страна, а девојката со потврдување каде што беше нужно, то ест кога погледот се управуваше на неа.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Не е чудо еден ден да му стане таа животна другарка на еден од двајцава млади труженици на палетата, доколку тој ќе си ја затврди мислата дека во неа нашол суштество што ќе го разбира и што ќе знае вистински да го цени неговиот талент.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Двајцата млади луѓе се вратија вчера, по јунските испити, од Белград. Едниот е заправо дојден на гости.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
-„Колку може да биде скапа надежта на двајца млади луѓе?“
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Се уште ти се радувам кога секоја капка дожд ќе падне на моето лице, кога зората ќе ми ги разбуди спомените, кога копнежот по тебе ќе ме обземе, кога будна сонувам, кога во мислите, во срцето и душата со тебе заспивам.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Полека, нога пред нога, Јана го следеше движењето на двајцата млади од кои речиси претекуваше животот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Откако Рада и Томо го кажаа пред сите своето да, прво се разменија прстените, потоа бовчите меѓу двајцата млади.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Само на една маса седеа двајца млади луѓе со очајнички изрази на лицата, беа со погледни втренчени еден во друг и со главите виснати над чашките ракија.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Излезе и над тој крај од селото па се врати по долот надолу каде што наиде на селската црква со гробиштата и патот сам го врати пак до средсело каде што сега беше дојдено затворено товарно возило од кое двајца млади луѓе истовараа леб, а продавницата веќе беше отворена.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
А во исто време, двајца млади, штотуку дојдени во метрополата, ги собувале опинците на железничката станица и, боси газејќи по подот со плочки, каков што дотогаш немале видено, бегале за да почнат нов живот.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
На масата до нашата седнуваат двајца млади: таа во жолт костим и шешир во иста боја и сламена торба подврзана со шарена марама, а тој во спортски гакици, ама не во тон со неа!
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Погледите на двајцата млади мажи,во полна сила како што знаеше Дарко често да потенцира со идиотско смеење, за неа беа комплимент за нејзината фигура, и таа сосем нормално го прифаќаше.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Малку понатаму, во истиот квартал, двајца млади луѓе, засолнати во една куќа што се наоѓа покрај германското училиште, беа опседнати од полицијата и војската, врз кои фрлаа многу бомби.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Ако се заљубат двајца млади и родителите им пречат-попот треба да ја нагласи работата.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
На еден зглавник насон двајца млади се здружиле... еден сон сонувале...
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Ама кој може да раздвои двајца млади - вљубени?!
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
ЕЗЕРОТО - создадено од љубов на двајца млади, ги здружило двете племиња во едно. Станале рибари и земјоделци.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Студираат медицина. Едниот од нив доаѓа од Гурок (тој).
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Таа го прекина тоа што во моментот го правеше за да каже дека влегле двајца млади луѓе. Добредојдени се.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Така, еден ден наидоа некои двајца млади, едно момче и едно девојче, странци, се зашугалија среде мостот пред продавницата, и тие гледаат во брезничани, брезничани гледаат во нив.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Тукушто претрупи неколку сакови дрва, одозгора се појавија двајца млади луѓе.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
На тој начин, штом одбереш еден автор за свој љубимец, толку повеќе чест ќе имаш, особено ако тој е странски, напаѓај ги другите и зборувај само за него, припишувај му ги оние грешки, што тој ги нема, додавај му ги оние одлики, кои тој никогаш ниту ги имал: нема ништо попривлечно од глетката на двајца млади, како спорат за своите автори, кои не ги читале; мене честопати ми се случуваше да бидам сведок како епиграмите на Русо ги победуваа “Ноќите” на Јунг, а победата секогаш остануваше на страната на младиот човек чие грло е поздраво.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
5. Избери си случајно, неколку автори, научи им ги имињата, замисли дека еден од нив те плени тебе со својата убавина како што Дон Кихот си замисли дека Дулчинеја го плени, а очи не ѝ виде.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)