двајца (бр.) - да (сврз.)

- Оваа ли? - Е, баш таа... - И продолжија двајцата да пеат: Не се чудам, мила моја, мајчице, Што е војска многу, Мила моја мајчице, Што е војска многу!
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Сам да ја влечеш колата низ угорница, сѐ до врвот, кола која двајца да истегнат до горе!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Од терасата на хотелот „Златна јабука“ да ја понесе на раце до нивното гнездо во хотелскиот апартман, но во исто време и двајцата да бидат отмени гости по вариетеата на Сончев брег и Варна.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Земаа и двајцата да удираат по шофершајбна.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Жали горо, жали сестро, Двајца да жалиме, Ти за твоите лисја, горо, Јас за мојта младост.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Бидејќи со тоа доверената ни задача а и нашите животи беа доведени во опасност, јас му наредив на нашиот човек двајцата да ги ликвидира заради што му го дадов моето лесно оружје што Вие ми го доделивте поради поголема практичност во извршувањето на нашата специфична задача.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Не било лесно на едни нозе двајца да изнесуваш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Стоеше, сѐ уште свртена кон него, обидувајќи се за сето време на тоа земање мегдан на двајцата да украде некој миг и да се полиже по левиот заден колк, а притоа не испуштајќи го ниеднаш од погледот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Некои жени плачеа, а Змејко гледаше во лицата на сите луѓе и во она што стоеше на секое од тие лица, сѐ додека не го изнајде онојго, стоеше веднаш до него, до нивното другарче со барјачето и едвај ја потискаше во себе желбата да му рече нешто, барем да го фати за мишката и двајцата да помолчат, сѐ додека не откри како едната негова рака се оддели од рачката на барјачето и заграба во синијата, што ја подаваа пред лицата на луѓето, а внатре беше пченица со разнобоен шеќер.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Плашлива закана: „Пуштете го. Не сте судии.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Зло предизвикување: „Дојди, земи ни го. На јамкава можат и двајца да висат.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во средината ходник широк колку двајца да се разминат.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Затоа кадијата реши само двајца да погуби, башка од оние таму што загинаа во борбата со аскерот и самите што се избесија на брестот во тврдината.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Одвај отиде на Еко - дефилето, нејќеше да се двои од Иван, па двајцата имаат велосипед и сакаше двајцата да учевствуваат.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Косот пак исвирка. - Двајца да појдат и да видат што има! - повторно нареди командирот.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Ни рече: Немојте и двајцата да седите, само едниот.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Сака ли Бошко и Дико да испадне како против власта и против својот побратим Лумана та после наместо еден двајца да страдаат.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)