Ќе ода долу Тиквешиата, ќе се потпра прво до поп Илија во Бешишча, а он ќе ме ставе со Ѓурлукот, Шаќира и други мои стари другари и дејци од комитлакот, белки не ме имаат заборавено за виа дветри години“, — донесе итриот Ѓуро решение, и така направи.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Бев заборавила веќе две-три години како е да си возбуден до таа мера.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Винската визба богата, многубојна и среќна (и полна), само затоа што не сум се појавил пред две-три години.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
И јас тажен, што не си се појавила пред две-три години.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Потраја тоа до две-три години. Меѓувреме, Петреица душа испушти.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Втор пат го сретнав Рибоокиот, или тој се сретна себеси со својата лика во моето сеќавање, по две-три години од првото, во една пештерска црква во Киево, во Киевските печори (пештери).
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Кога ја прави, ја мислел да чува вино две-три години.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Кога ја поставуваше мрежестата ограда, пред две-три години, не го спои долниот дел од жицата со рамката на прозорецот, или барем да го доближеше до неа.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
По две-три години ќе окучи две-три мали кученца.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Особено овие две-три години откако стана лидер на опозицијата.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Ја гледав: немаше повеќе од дваесет и две-три години; болскотеше под силната светлина како рипка во вода на залез; качена на трапезот, правеше страотни вратоломии, со кои сега нема да ве заморувам; со неа, од другата страна вежбаше нејзината сестра, Светлана; се разменуваа на трапезите во совршена тишина, така што се слушаше само крцкањето на жиците на кои беа закачени трапезите.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
– „Море не велете ми аџија, бре селани им рекол Силјан, оти не би касмет да одам на аџилак, чунки дуовникот што ме зеде да ме носи се удави в море; оставете, браќа, не е за кажување и за верување тоа што сум патил во овие две-три години, ама ак ми беше тоа што сум патил оти од таткова и мајкина клетва не сум верувал.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Останавме дома брат ми Вангел на единаесет години, јас девет, Пане шест и Севда, ќерката на брат ми Спиро, две-три годинки.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Го нишаше стројното тело да се шират димините и да тропаат токите на елечето. Co особено задоволство и го покажа ѓерданот на гушата, белегзиите и прстењето на рацете и почна да ја кандисува и таа како Ајша: – Потурчи се, будала, за две-три години кадијата ќе биде само твој и се што ќе посакаш, ќе ти купи и ќе ти донесе.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Но изгледа ти не ја чувствуваш таа смрдеа, та ме кандисуваш и мене да се потурчам за да бидам пак јас две-три години негова.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Затоа таков еден избор е веќе во процес на ’тивка’ подготовка (веќе две-три години).
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)