Мирно е сега сѐ додека лежиме обата два исечени трупа две болки два суви извора врз кои не слетуваат птици врз кои не пукаат песни.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Маре, кога ја посети во селото, му објасни дека татко ѝ изгледа сега носи две болки.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)