Двете сестри се погледнуваат, но пред да се прелее нивниот поглед со иста благост, се смешува гласноговорникот што ги вика патниците да се вратат во авионот.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Двете сестри имаа план кога и каде ќе се најдат повторно, за да се вратат дома двете заедно.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Се сеќавам на оној краток филм со двете сестри кои живеат сами, неомажени, во зафрлено село, а меѓусебе не зборуваат.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Двете сестри беа толку збунети, што не можеа природно да се однесуваат.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Двете сестри скоро истовремено зборуваа: - Кога пристигна телеграмата од Хелвиг, сме рипале од радост дека ќе се видиме. Најмногу за Карл.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Мајката Роса, сега, поослободена, се расприкажа. Таа, а и Деспина, и уште другите трички, се согласиле дека не може да има армасување без тетка Пелагија, а инаку, армасот ќе се случи во најтесниот круг, само со уште двете сестри на Роса и нивните деца.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Масата наредена со разни салати и јадења, а единствени кои седат околу неа се двете сестри близначки и зетот Михали.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Седни, сега Пелагија ќе донесе слатко и ладна вода, седни да си поприкажиме јас и ти за да можат и тие две сестри да си кажат нешто насамо!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Нејзините две сестри на кои во исто време им биле убиени мажите, овде, во оваа Македонија, се премажиле. Имале само по едно дете.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
И за проодување ѝ кажав да викне две сестри и сестрите да земат со устите вода од под воденица, пред сонце, во недела, уште неугреан денот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И така двете сестри да му брзнат вода со устите меѓу ципињата и детето ќе се престраши.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)