Кога се наоѓа веќе во Истанбул првата желба е да го видиш Босфор, зашто од овој природен канал патуваш кон приодите на Црно Море и веќе ја гледаш и Азија и можеш, доколку ти се укажува можност, да стапиш еден чекор на нејзиното тло.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Направи уште еден чекор, се поткрена на прсти, прошета со погледот и по масите. Не беше ни таму.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Направи чекор, застана. Уште еден чекор. Подзастана. И пак продолжи. Колебливо. Смалаксано.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Неговата опашка сега не мавташе весело, туку замавнуваше со големи удари, како да замавнува со сабја; розовите уши му се вкочанија над черепот и очите му светнаа. Рози направи уште еден чекор и пак застана.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Треба да има луѓе што можат пошироко да погледнат на прашањето и непристрасно и без занос да ги измерат резултатите на секој еден чекор на комитетските работи.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Во какви односи станаа Македонците со нивното национално разбудување кон балканските народности и дали позицијата што ја зазема сега Внатрешната револуционерна организација по прашањето за народноста на Македонците Словени е таква од која не може да се оди понатаму, или пак треба од неа да се направи уште еден чекор и Македонците да се јават приврзаници на националниот сепаратизам со примањето на централното македонско наречје за општ македонски литературен јазик?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Може да биде сосем спротивното на тоа што го реков јас погоре за комитетите, т. е. тие се готови да ѝ дадат на Европа секакви гаранции Македонија да не се соедини со Бугарија, но тие никојпат не ќе се согласат да се упразни во Македонија бугарскиот јазик и бугарското име во полза на централното македонско наречје и името „Македонец”, со други зборови, тоа што го реков јас дека имало само еден чекор од таа положба што Македонците и македонските комитети по македонското прашање се држат кон Бугарија, па до полното отцепување на Македонија и Македонците од бугарските национални интереси, не е право, зашто не еден чекор, ами цела пропаст го одделува едното од другото, и комитетите ќе покажат најсилно спротивставување на новото течење; 2) ако се допушти оти комитетите никојпат нема да се согласат со упразнувањето на бугарското име и јазик од Македонија, а заедно со нив против новото течење ќе биде и целата македонска интелигенција со бугарско образование, тогаш од каде ќе црпи сила за себе новото течење?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Од таа положба до полното отцепување од Бугарија и до објавувањето на Македонија за одделна од Бугарија и од Србија етнографска област има еден чекор.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Уште еден чекор, уште еден, но тие напори го влечеле сега во линија на зиг-заг по бришан простор и бил точно онде кај што се исправил во атакот да ѝ појде в пресрет на смртта.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ако се наведнев, ќе видев во тој камен мртви покриви на пусти куќи и зелени трупови на една треска. Отстапив еден чекор.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Тој предавнички се повлекол со еден чекор - да ја земе, а жена му со трите гулапчиња в скут?
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Уште еден чекор, уште еден бескрајно долг чекор, и тој ќе се најде во пријателско шарско бачило, да дише меѓу ветрови испарување на овча волна и ненасито да се обновува со млако млеко, нем и тажен до денот на одмаздата.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Каменот на тешкиот прстен беше згусната капка на моите зелени соништа од ноќта пред тоа.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Златните дамки на лицето имале свои коренчиња под клепките, тоа можело да се види по необичниот сјај во очите.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Знаат да зацелеат, како ни една друга животинка а нема да ти се вратат в раце, тие големи самјаци, сè додека се во состојба да направат барем уште еден чекор потаму, а ти оди ако сакаш по нивната крвава ораница со денови, со недели.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тука сме, помисли сега, повлекувајќи се за да направи само еден чекор в страна.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И се истави еден чекор назад уживајќи во збунетоста на другарот, во неодредениот поглед со кој тој ја мери старицата.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Ревејќи со волчи гласови, гардистите ги кренаа веслата, а Пишпирик и Барбут- бег се свртеа и се стрчаа кон шумата на четирите годишни времиња.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
- Понудата не ви е чесна, - отстапи еден чекор Пишпирик.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Тој не се насмеа; се повлече еден чекор и го измери коњот со едно око, какви девет илјади за ребра и четири нозе.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Сега се беше повлекол еден чекор понатаму: во свеста се беше предал, но се надеваше дека душата ќе си ја сочува негибната.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Се загледа во едната, се загледа во другата, се поистави еден чекор назад, ги протрлка очите, кои му се навирија со солзи од напрегнатото ѕурење, промижурка со клепките, ги скрсти рацете, на градите, и почна да се клешти од смеа: – Ха-ха-ха-ха! Ха-ха-ха-ха!
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Се исправи, отстапи еден чекор. „Доста со играње, Марија“, рече.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Мартин дури и направи еден чекор: се готвеше за бегање.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Слушам како умира времето... Покрај лисјето што паѓа и мразот што се фаќа за рацете до каде сум стигнал Тоа умира сѐ што се раѓа па вечно сум со него помал макар за еден чекор
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Тој направи само еден чекор, а со лесно наведнување на телото го надомести оној другиот чекор. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 118
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Го зафати веднаш едно вртоглаво занесување и виење на свеста што се јавуваше секогаш кај него на височина.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Но тоа не беше, знаеше, физичко губење на рамнотежа, туку нешто како останување без внатрешна потпирка пред чувството на длабочина под себе.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Но смртта како да немаше време уште за еден чекор да ми се доближи.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)