триесет (бр.) - лира (имн.)

Како секогаш и секаде, Толе извади триесет лири од мудуровиот ќемер и му ги даде на Тодора.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Кажи му како шо зборуаме овдеа, дека те најдоме на патот, те врзаме да ни a кажиш Сивевата кула.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Е, мори Божано!... Уште триесет лири одгоре ќе дадев, само прва радост дома да ми бегае машка радост!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Колку те гледам, сѐ полична стоиш. И лицето ти е денес друго: радосно, моминско, младо невестинско!...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
ЈОРДАН: Де! Де! Триест лири за Симка и дваесет за свадба, доста се. Педесет лири не се многу...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
И даваа и не даваа... Сака триесет лири пари... појас и саат со ќустек од сребро...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
А тебе, прва радост, прво машко чедо жениш, жал ти е за триесет лири!...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Што се триесет лири?
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
А тука в село? Адет, свадбарина, светот, свекор, свекрва...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
СТРИКО КОЉО: Кажи, Јордане, со еден збор: за триесет лири, бидува ли?
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Триесет лири, сакам готови пари. Еден чифт руба промена, појас, саат со ќустек од сребро...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
АНТИЦА: А зошто кога се погрчи зеде триесет лири?
„Антица“ од Ристо Крле (1940)