четири (бр.) - година (имн.)

13.  Инаку, помирувачот и арбитерот се избираат за време од четири години и можат да бидат повторно избрани.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Работникот Александар Кукулев од Велес (сега 39-годишен) беше вработен во Јавното радио-дифузно претпријатие „Радио Велес“ со договор за работа на неопределено време од 2002 година – скоро четири години пред да настане конкретниот работен спор со неговиот работодавач.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Ваквата ситуација продолжува сѐ до 2005, кога 264 почнуваат да важат новите законски решенија од трудовоправната сфера, со што границата за пензионирање се помести за цели четири години (од 60 на 64 за мажи) и воедно се помести и правото за добивање надомест до пензија, во случај работникот да биде прогласен за „технолошки вишок“ а има одреден број години работен стаж.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
По фактичкото прераспределувањето, кое се случи во септември 2002, во пресметките на платата, тој забележа дека ја добива само основната плата без додатокот за минат труд, на што реагирал усно – при што му е одговорено дека настанала некаква „грешка“!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Интересна е одредбата според која, 12.  ЗМРРС (2007) го користи неиздржаниот термин „страни“, наместо попрецизниот „странки“ – бидејќи, всушност, станува збор за процесен, формално- правен, однос по повод настанат спор.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
По оваа правна „голгота“ – извршната пресудата беше спроведена доброволно.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Победениот во спорот треба да биде осуден да му ги плати и трошоците на победникот!
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Меѓу- тоа, пролетта 2003, Божиновски забележува дека наместо 12% зголемување на основната плата (по 0,5% за секоја започната година работен стаж, според Колективниот договор на ниво на работодавач, како и според Правилникот за плати, надоместоци и други лични примања донесен од УО на претпријатието), тој добива само 0,5%!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
По завршувањето на спорот – кој конечно беше окончан дури кон крајот на 1998 година – Р. М. останува и продолжува да работи во Медицинскиот центар уште три-четири години, сè до 2001.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во Софија Гоце се запиша во военото училиште и облече јункерски мундир 21). Военото училиште траеше четири години.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Просто се чувствуваше како во затвор...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Нејсе! Даде господ, тргна животот напред. Кај Ризван-бег работев четири години нецели.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
На Иванчо, претпоследното, четири години старо, му дадов првин една „кики“ карамела, потоа дома, палачинки, а на крајот му ги бришев мрсулите. Не можев да престигнам.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Реши и замина на деведесет и четири години, шест месеци по смртта на син ѝ Трајко.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Не сакаше да се милува и ретко ме држеше во скутот.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Работел таму четири години и кога решил да се жени, тргнал во селото и нашол мома.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Четири години сум одделен од жената и децата.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Расправаше дека работел четири години во Франција и затоа во селото го викале „Франче“, а така го викаа и неговите другари во купето.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Тоа беше градежникот Елмази Шулипи, од Жировница. Со „Бетон“ работи над четири години во Германија, на повеќе градилишта.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Но и тие четири години нам ни се доволни да дојдеме до дефинитивната одлука.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Ако меѓу вас постои некој кој сè уште смета дека е предодреден за повисоки нешта, имал четири години да ја докаже вистината.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Го сакаше не само зашто ѝ беше татко, туку зашто по ненадејната смрт на мајка ѝ пред четири години, исцело им се посвети нејзе и на двете помали машки деца.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Постојано сретнував Американци, можев совршено да го читам планот на Њујорк, го знаев на памет и возниот ред на американските возови, бидејќи од таму порачував каталози, тоа беше моја најомилена забава.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Ова мислење веројатно потекнува од Англија, бидејќи шесте филмови што ги направи во текот на тие четири години - покрај Станар (1926) и Уцена (1929) - без сомнение се и осумте најдобри филмови кои се остварени во таа земја: таква виталност, инвенција, јачина на личноста и чувство за филмскиот јазик не достигнал ниту еден Англичанец ни дотогаш, ни оттогаш.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Тие филмови денес се кај Љупчо Бојаров, мислам. Значи, во времето кога се појавуваат Секс Пистолси, четири години пред Спилберг да ја сними својата Ајкула, ти го завршуваш уметничкото училиште.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Ќе се разделиме надвор каде што пред четири години првпат ве пречекав.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Ќе се вратам со битолскиот воз, а вие распрашајте се кога пристигнува во Скопје“.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
- Ќе се дружиш од прво одделение, повеќе од четири години ќе споделуваш секакви мачнотии и понекоја радост, залак од уста ќе двоиш, голтка вода ќе делиш, а потоа ќе дојде некој си Џеронимо - напрчен и за глава повисок од нас - и другарството ќе се распукне како меурче од сапуница.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Баба ќе се врати“ - извикав така што можеше да се сфати повеќе тага одошто радост.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Сега сите што читаат весници знаат дека некој си полжав од арапско потекло цели четири години бил мртов експонат во еден лондонски музеј, па кога случајно го испрскале со вода почнал да го грицка картончето на кое бил поставен.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Ете зошто тој се согласи уште пред три четири години да ја земе Сивевата посестрима Велика за жена, та да си остане доживотен момок кај Сивета.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тука беше уште пред четири години и навикна Адем да го гали, да го потфаќа за брадичка и за обравчиња, да му ги бушави косите и да го држи за раце обично кога беше во пијана состојба додека го совлада ракијата да заспие.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Јас тебе ќе правам еден добро како ти што служи мене четири години.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Море, мајчето негово јас, кога ќе a зема таа кучка шо го лижеше него четири години и шо ќе го лиже и после, токо чекај!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Во текот на четири години, од 1928-та до 1931-та, главно ноќе, го пишува романот кој изврши огромно влијание врз современата литература: Патување на крајот на ноќта (1932).
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
На 30 ноември 1998 беше избрана Влада со премиер Љубчо Георгиевски.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
“Коалицијата за промени” што ја сочинуваа ВМРО-ДПМНЕ и ДА (Демократска алтернатива) го доби парламентарното мнозинство и правото да управува со Македонија следните четири години.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Во овој период на воен план од мали партизански одреди се формирала македонска војска48 која со успех, за сите четири години на војната му се спротивставувала на германскиот, бугарскиот и италијанскиот окупатор.49
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Татко, во текот на четири години, од пролетта 1917 г. до есента 1924 г., ќе проживее во Цариград еден мал живот за кој не зборуваше никогаш.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Кога тој ја преземал власта над веќе распаѓачкото царство, имал дваесет и четири години, бил мошне чувствителен, даровит и доволно образован „романтичар“, еден од оние „проблематични“ младешки ликови од галеријата ликови на Понтормо.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Тој умрел кога Фернандо имаше само четири години. 1938 - 1949 Основно, подоцна средно училиште на језуитите во Меделин.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Пред четири години ја купи „Дрвена градба“ на чии рустикални маси се служеа само кикиритки, пистации, пржени компирчиња, оревчиња, крекери со сирење и слични грицки.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Додека одев кон своето место, го уловив погледот на Луција: таа насетуваше некаква крупна промена кај мене, оти никогаш порано јас немав задоцнето, ниту пак разговарав со таков циничен, препотентен тон со некој наставник; ме гледаше од ниско, и јас знаев дека меѓу нас е готово, дека мојот циркус е посилен од нејзината Партија; од друга страна, покрај неиздржливата болка дека ја губам, дека поминувам во еден друг свет, дека се реинкарнирам уште при живот, чувствував една неподнослива леснотија на постоењето, една слобода која ме опиваше: јас го имав, наспроти овој дисциплиниран клас, мојот циркус, и мојата Ина, со која за една ноќ бев полбизок одошто со Луција за четири години.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Второто отворање на кобната врата се случило пред точно триесет и четири години, една година пред да се родам.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
„Господине, директоре, ве преколнувам да ми ја вратите песнарката; јас ништо друго освен таа песнарка нема да понесам од овие четири години овде“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Постапи на ист начин како и во професорската канцеларија пред три или четири години.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Седевме сосема сами.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но тактилната и визуелната привлечност на овој уметнички стил не била од голем интерес за Дишан, кој го сместувал во категоријата на уметност создадена првенствено за задоволување на очите, што тој ја нарекувал “ретинална”.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Дури кога Марија Мартинс го изнајмила својот примерок на “куферчето” за изложбата на Дишановата “Фонтана”, одржана четири години пред тоа во Менил Колекцијата во Хјустон, потврден е хемискиот состав на “Своеглавиот пејсаж” (дотогаш беше само претпоставуван од страна на Еке Бонк, германски уметник и професор кој бил запознат со делото и во тоа време пишувал книга за него.) okno.mk | Margina #4-5 [1994] 111
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Уште кога го видов, неговото лице ми се стори познато, а кога почна да раскажува за себе, јас се сетив – четири години пред тоа јас седев до него на приемниот испит во Уметничкото училиште.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Останал истиот и без мене овие седум години.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Стоев во претсобјето, мирисот беше ист како и пред да заминам, оној мирис кој го донесовме со себе кога се вселивме во тој дом кога имав единаесет години, и кој остануваше непроменет и откако Зигмунд се отсели кога имав дваесет и една година, и откако се мажеа и од домот заминуваа моите сестри, и по заминувањето од дома на брат ми Александар, тој мирис на нашиот дом остана ист и откако умре татко кога имав триесет и четири години, една година пред да заминам за Гнездо.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Седнавме на креветот. Ми кажа дека од сѐ што му оставиле оние кои го посвоиле, му останал само виенскиот дом на улицата Шонлатерн, сѐ друго отишло на пиење и коцка, или поточно, сѐ друго отишло на коцка додека пиел.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Се викаше Густав Климт; сега имаше, како и јас, осумнаесет години.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тој сега имаше триесет и четири години, една повеќе отколку што имаше неговата мајка кога ја сретнавме едно понеделничко утро во беспризорниот кварт на Виена, и наликуваше на неа не во изгледот - таа тогаш, години пред тоа, му кажа дека го препозна затоа што личел на татко си – туку во начинот на кој старееше: беше проќелавен, забите му се ронеа, а коските му се искривуваа – прстите му беа чудно извиткани, и накривнуваше.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Онисифор Проказник се свртел кон него со строгост на постар иако, како и другиот, не можел да има повеќе од триесет и три или четири години.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Чекај, го заборавил Пандила Онисифор Мечкојд. - Сакаш жив да го закопаш?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Пред четири години Холанд ја започна својата работа со симулација на екосистем во кој дигитални организми се обидуваат да опстанат и да се размножат.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Сите веќе четири години со отворени очи ја сонуваа.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Конечно желбата за која четири години сонуваше беше на повидок да биде исполнета.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Се фрлаше шталско ѓубре па следните три четири години и немаше потреба од ново ѓубрење.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
На закопот беа сите жители од Потковицата, и старо и младо, и машко и женско, и свршеникот и роднините негови дојдоа од Битола, и сите на глас ја редеа.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
А потоа, само четири години по неа, кога и таа наврши двајсет години и кога и таа се посврши, само еден месец по свршувачката, умре и Милјана, како и сестра ѝ, одненадеж. ја закопаа во гробот Миличин, коските Миличини ѝ ги ставија од мишки на Милјана, божем требаше да ги однесе таму, на небо, кај душата нејзина.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Поминал повеќе од четири година на правниот факултет Јустинијан Први во Скопје.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Љупчо имаше шеесет и три години, Стојан без никаков проблем победуваше на плебисцитот кој на секои четири години го организираше, за на народот да му ја потврди укажаната доверба, а неговиот помал син Александар, предаде молба за вработување во државниот Секретаријат за информирање.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Една година откако се вселија во него, прво се роди неговиот брат Мартин, а по четири години Александар.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Го вклучи лаптопот и се логира на Моето маало, социјална мрежа која пред четири години го замени планетарниот Фејсбук.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Павле конкретно, беше лојален гардист повеќе од четири години.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Денешниот сопственик, таткото на Бојана со семејството во куќата се всели пред четири години.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Пред четири години, при последната посета на Москва, не им се јавив, како обично, на моите московски пријатели.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Исто така, повеќе од четири години работеше на портретот на Mona Lisa, не можејќи да го доврши, како што пишува кај Vasari, и што го потврдува фактот дека сликата никогаш не му била испорачана на нарачателот. Duchamp, исто така, 13 години работеше на своето Големо стакло, дваесет години на амбиентот Со оглед дека, долга хронологија во текот на која периодите на интензивна работа се сменуваа со периоди на мрзеливо размислување.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Но кога, по четири години се врати жив, се виде дека тоа му е лузна од операцијата на вилицата.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Но кога, поради својата приврзаност кон Октомвриската револуција и СССР, ќе настрада како жртва на Информбирото, ќе одлежи четири години затвор и потоа ќе добие некаква маргинална служба, многу ниска со оглед на неговите несомнени научни и револуционерни заслуги, и покрај опасностите повторно да настрада доколку беа откриени неговите западни книги, ставени под индекс од тогашните сталинистички идеолози, Климент Камилски продолжи уште поангажирано да собира нови и таинствени книги.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој бил толку фокусиран на дизајнирањето фонтови, што 1988 год. се запишал во Rhode Island School of Design’s Graphic Design Program верувајќи дека четири години подоцна ќе излезе како вистински дизајнер.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Во последниве четири години, Frere-Jones дизајнираше преку десет комерцијални фонтови и исто толку експериментални, како и варијанти на фонтови, фонтови по нарачка за некои списанија и др.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Еве ме сега по четири години пред истиот кабинет на Сојузниот секретар, односно Министер за надворешни работи.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во близината се наоѓа културен центар каде што Махмуд Дарвиш ги читал за последен пат своите стихови пред насобраните Палестинци кои не можеле да си претпостават дека го слушаат за последен пат.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но дипломатскиот ритуал без оглед на с, си беше неприкосновен.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
На крајот претседателот Бен Али не заборави да ми го повтори поставеното прашање од пред четири години: дали ќе пишувам за Тунис од времето на мојата мисија.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Следеше завршниот разговор во Сојузното министерство за надворешни работи, со сите нишани, како и првиот разговор пред четири години.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се најдов пред кабинетот на другарот Сојузен, во очекување тој да го заврши разговорот со друг вратен амбасадор од мисија.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беше и остана татко на една цела клучна фаза од палестинската историја. Палестинците не му рекоа збогум на минатото откако замина Арафат...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Палестинската власт, на чело со Махмуд Абас, наследникот на Арафат прогласи тридневна национална жалост на Махмуд Дарвиш, монументот на арапската поезија (според агенцијата Франс-прес), кому ќе му биде приреден во Рамалах, како на Јасер Арафат пред четири години, национален закоп.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Богатите земји, инвестираат во малку амбасадори и дипломати, кои во текот на две три децении ги штитат достојно интересите на својата земја! ***
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
По четири години, кога се најдов во проштална посета, сега на претседателот на Тунис Абедин Зине Бен Али, во вообичената церемонија, откако ми беше доделено од него лично неговото највисоко одликување од прв ред, тој ме задржа на мал разговор тет а тет.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Еднаш тоа беше Франсоа Митеран, другпат Тургут Озал И така по ред во текот на четири години.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се сетив на претходната средба, во истиот кабинет, пред заминувањето, пред точно четири години со тогашниот сојузен министер за надворешни работи Раиф Диздаревиќ.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
XIX Судбината сакаше да се најдам близу Јасер Арафат во Картагина во текот на четири години како прв амбасадор во државата Палестина, која симболично ќе биде еднострано прогласена во 1988 година и ќе биде призната повеќе симболично отколку реално, од стотина земји.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Низ солзи се сетив на времето кога имав четири години и сега на шеснаесет, повторно исто – умре мајка ми.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Останав сираче на четири години. За мене доаѓаа тешки мигови во кои никој не можеше да ми помогне и да ме сфати.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Јас придонесов да ѝ биде уште полошо; имав четири години, а имаше едно девојче со кое си играв, се викаше Цвета.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Уште повеќе се вчудовиди кога откри од една нејзина случајна забелешка дека не се сеќава оти Океанија пред четири години беше во војна со Истазија, а во мир со Евразија. Тоа малку го исплаши.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Всушност, само пред четири години - како што Винстон многу добро знаеше, Океанија беше во војна со Истазија и во сојуз со Евразија.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Конструирањето на авионите датираше од време долго пред нејзиното раѓање, но пренасочувањето на војната се случи пред само четири години, значи кога таа веќе била возрасна.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Војна се водеше против Евразија. Тоа траеше четири години... Пред тоа...“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тој, Винстон Смит, знаеше дека Океанија беше во сојуз со Евразија пред само четири години.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Имаше обичај да соопштува со тивка гордост, меѓу две повлекувања од лулето, дека во последните четири години не изостанал од Општинскиот центар ниту една вечер.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Голем бој вие имавте таму на север со Паша бег и со Кирич Догана, а видов на скопскиов пазар за робје и дете од четири години се продава за дваесет аспри.”
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Брат му на Борко, Симон, четири години помлад, живееше во куќата на родителите на Милица, неговата жена, горе на брегот, во онаа осамена куќа до каде што не стигнало езерото.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
" Покрај цела безнадежна ситуација не се предаваше, сè прифаќаше, се бореше, се надеваше…, односно, самиот беше доктор, многу работи ги знаеше уште од почетокот на болеста, но сакаше да се надеваш, па можеби тоа придонесе и да живееш речиси четири години со тешката болест.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Твојата желба за живот, твојата љубов кон најсаканите те одржуваше во живот сите четири години.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Ти што речиси четири години се бореше со болеста од нога, сега губеше сила.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Четири години подоцна, со четвртата измена на ЗРО (2005), од октомври 2009, пак се интервенираше и во овој сегмент – па во членот кој предвидуваше објавување на слободните работни места од страна на работодавачот, се изврши прецизирање дека, покрај другото, во јавниот оглас треба да го наведе и рокот во кој, по истекот на рокот за пријавување, ќе се изврши изборот – доколку, се разбира, со друг закон поинаку не е определено (чл. 3, ЗИДЗРО/окт.09).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
По четири години, во 1997, ова овластување да се донесуваат решенија беше редуцирано на укажување до работодавецот, во определениот рок, да ги отстрани утврдените неправилности, додека овласту- вањето да поведе постапка пред надлежен суд беше сведено само на обврска работодавецот, писмено, да го извести трудовиот инспектор за постапувањето по укажувањето (чл. 9, ЗИДЗРО/97).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
На таков начин, севкупно, во периодот 1994-2001 година возрасната граница за мажите е повишена за четири години, додека возрасната граница за жените, во периодот 1994-2007 година е повишена за дури седум години (види Табела 1).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Конкретно, скалилото според кое се предвидуваше исплата на пари- чен надоместок врз основа на стаж на осигурување од 15 месеци во непрекинато траење или 24 месеци со прекин во последните три годи- ни и она кое пропишуваше стаж на осигурување од 30 месеци во не- прекинато траење или 50 месеци со прекин во последните пет години преминаа во скалило според кое исплатата на паричен надоместок се врши врз основа на стаж на осигурување од 24 месеца во непрекинато траење или 36 месеца со прекин во последните четири години.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Но, по четири години, се воведе еден исклучок во врска со намалувањето на ригорозноста на казне- ните одредби, но дури и тоа има индиректно негативно влијание врз работодавците.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Две години подоцна, со носењето на новиот ЗРО (2005), кај работниот однос на определено време – договорот за вработување, со прекин или без прекин, наместо најмногу до три, сега траеше максимум до четири години (чл. 46, ЗРО/05).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Така, синдикална организација на ниво на работодавач стекнува својство на правно лице со денот на упис во Централниот регистар на РМ; а сојуз на синдикати, односно здружение на работодавачите на повисоко ниво, стекнува својство на правно лице со денот на упис во Централниот регистар – по претходен упис во регистарот на синдикати, односно регистарот на здруженија 30.  Четири години подоцна, со четвртата измена на ЗРО (2005), се допрецизираа некои прашања поврзани со содржината на статутите на овие асоцијации (чл. 23, ЗИДЗРО/окт.09). 47 на работодавачи, кој го води МТСП (чл. 23, ЗИДЗРО/окт.09).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Работничката гилотина на транзицијата Сумарно кажано, билансот на досегашните влади, и оние предводе- ни од СДСМ и оние предводени од ВМРО ДПМНЕ е следниов: За време на СДСМ беше допуштено, меѓу другото, работниците да работат и до четири години, а тоа сепак да биде договор за вработу- вање на определено време!
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Четири години подоцна, со четвртата измена и дополнување на ЗРО (2005), 31.  Притоа, симптоматично е тоа што, ниту во ЗРО (2005), ниту, пак, во претходниот ЗРО (1993) – не се предвиде минималниот број членови за формирање синдикат!? 32.  Ова е техничка грешка во ЗРО (2005) бидејќи, за разлика од СФРЈ, во РМ веќе не постои називот „редовен“ туку „основен суд“. 33.  А ова, пак, е суштинска правна грешка – бидејќи, според нашето право, парнична судска постапка не може да се поведе од страна на самиот суд, по службена должност, согласно т.н. приватно начело: Nemo iudex sine actore – Нема судија, без тужител! 48 првите три основи се сведоа само на една.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Но, четири години подоцна, колку што време беше потребно законодавецот да сфати дека погрешил, со четвртата измена на ЗРО (2005), од октомври 2009, оваа чудна и нелогична законска одредба комплетно беше избришана (чл. 27, ЗИДЗРО/окт.09); в) за прв пат се воведоа и одредби за престанокот на дејствувањето на овие асоцијации, и тоа поради следниве правни основи: (1) ако така одлучи извршното тело на синдикатот, односно здружението на работодавачите, кое со статутот е овластено да одлучува за престанок; (2) ако од одржувањето на седницата на највисокото извршно тело на асоцијацијата, без посебно важни и оправдани причини, поминало двојно повеќе време од времето со кое со статутот е определено дека таква седница мора да се одржи; (3) ако бројот на членовите на синдикатот, односно здружението се намали под бројот определен со овој закон за основање на синдикатот, односно здружението; 31 и (4) ако му е изречена забрана на дејствување на синдикатот т.е. на здружението, со одлука на редовниот суд. 32 Постапката за забрана на дејствувањето на асоцијацијата се покренува на барање на органот овластен за регистрација или, пак, надлежниот суд. 33 Изреката на правосилната пресуда за забрана на дејствувањето на синдикатот, односно здружението, се објавува во Службен весник на РМ (чл. 201-202, ЗРО/05).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
При тоа, задолжително требаше претходно да се обезбеди мислење од синдикатот, кој беше активно вклучен во целата постапка (чл. 11-12, ЗРО/90). б) во 1993 се избриша и експлицитната одредба која велеше дека откако работникот, кој бил прогласен за технолошки вишок, веќе при- мал двегодишен паричен надоместок – потоа, во наредните две годи- ни (што значи, сè на сè четири години) – ќе има предимство при вра- ботувањето кај истиот работодавец.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Странките во спорот се должни да го известат судот за донесувањето на решени- ето, ако судската постапка, претходно, била прекината (чл. 36). 3.  Инаку, помирувачот и арбитерот се избираат за време од четири години и можат да бидат повторно избрани.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Четири години во училиштето седевме во иста клупа. Ве молам... Многу ве молам...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
И ете го веќе во своите дваесет и три четири години, дотера до ага. My се допадна на Мехмеда уште со првата средба и овој го зеде под рака.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Денот е со многу повеќе светлина од другите досега, ама како да се вратени во она февруарско утро од пред четири години, само што се чини дека ова не е гаковската станица од калната рамна земја! гласно размислува Чана.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Спокојно си мислев: ете имам уште четири години, ете уште три, ете уште година и половина, а кога ќе остане уште половина година - макар и да пукнеме, но ќе отпатуваме...
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
По дваесет и седум години, што значи дваесет и четири години по смртта на Бах, баронот Готфрид ван Свитен, кому впрочем Форкел му ја посветил својата биографија на Бах, а Бетовен својата прва симфонија, се сретнал со кралот Фридрих накратко, и за таа средба вели: Тој [Фридрих], меѓу другото ми зборуваше за музиката и за еден голем оргулист Бах што живеел извесно време во Берлин.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ете четири години не сум видел.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Но не се запираа луѓето што не ги имаа видено своите огништа четири години и тие што бегаа, та остави оние што трчаа.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Суло ага се разнежи кога се сети оти четири години не го видел сина си, и уште за малку што не се разлигави, па продолжи: — Евала, кардаш, на сите!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Внука ми Милица има четири години. Уверена е дека Шиљо постои и сака да го посини.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
По правило, тие четири години ги проаѓаат у пронаоѓање маани на ова општество.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Исто... ама не е (баш) исто Модерните печалбари, се делат на две категории: Првата, се оние кои доаѓаат овде, вегетираат у хибернација скоро четири години, не можат или не сакаат да се снајдат, ставаат пасош у џеб и штикла.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
И за сите четири години таа го чекаше.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
По четири години Лири добива место на Харвард. 1960-та тој се приклучува кон групата „истражувачи-скитници” која, предводени од антропологот и историчар Герхарт Браун, заминуваат за Мексико.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Таа се сеќаваше на сонцето, на ликот на сонцето и небото, тогаш имаше четири години.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Всушност, ти си љубоморен. Љубоморен си што постојам со дваесет и четири години, со бистар поглед, силен, млад.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Овде е Бартон со дваесет и четири години. Минаа уште неколку години на чекање. Нешто малку поосамени.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Ја имав цели четири години, чесно ја употребив за татковината, бидејќи го туѓинецот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Четири години ја пеев „Народе македонски...” и четири години заради таа песна го пиев грчкото масло и серев по грчките жандармериски и полициски канцеларии и подруми.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Дед Павел нè прошета низ старото но и низ младото лозје, она што имаше тогаш три или четири години; ни покажа како напредува шумичката на западната страна на имањето, онаа што самиот ја беше засадил, а потоа поминавме и покрај бунарот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Квичеше, плачеше: „Милост... Четири години немам видено жена”.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
ТАТКО* Имав четири години, бујна виткана коса, безобразно исплазен јазик и често се случуваше да се разбудам навечер со чудно чувство на страв.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Ш се роди како последно, седмо дете во неговото семејство. Прооде на четири години, последен од сите негови врсници.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Денес имам многу повеќе години, многу помалку коса на главата, немам фикус на балконот и сѐ уште немам одговор на прашањето што ми го постави татко ми кога имав четири години.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Дека има дивјаци или луѓе кои се однесуваат како такви, би било тешко да се спори.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Еве како јас ги претставив вашите книги: Минаа три или четири години, од времето на емисијата, која сега за жалење ја нема, Panorama na France-Culture од 12.00 до 13.30 во која во кус осврт беше претставена една книга под наслов Времето на козите, напишана, се прецизираше, од амбасадорот на Рерублика Македонија во Париз од албанско потекло.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Тоа што не можев да разберам можеби би можело да се објасни со тоа што и после четири години од обуката сѐ уште бев почетник...
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Мајка, кутрата и ова го доживеа, четири години по татковото исчезнување.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Оваа идеја, подоцна, ја образложив во неколку написи објавени во албанскиот дневник „Флака е влазри­мит” (Пламен на братството), во годината на падот на комунизмот во Албанија, четири години пред пренесува­ње­то на посмртните останки на Фаик Коница во Албанија...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Сестра ми, која има нешто повеќе од четири години, немаше поим за што се работи, ниту пак што е тоа роман.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Мажот, да не му се опчади, ја остави на годината откако го купија анот и така таа од Велика стана Чакарвелика, ќерка ѝ се омажи во некое село, а синот еве четири години служеше нечија војска.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Тоа беше пред околу четири години.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Девојчето кое требаше да ми биде идна колешка, ми раскажуваше за цимерката со која живеела четири години во Охрид, додека траеле студиите.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)