четири (бр.) - прст (имн.)

Кога Крсте излезе низ малата вратничка, а Нешка се наведе да се појави да види дали некој не ќе го види оти од нив излегува, овој ја исползува нејзината положба, ги бакна своите четири прсти на десната рака и ѝ ги залепи на левиот образ.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
О'Брајан го гледаше покажувајќи му ги и понатаму четирите прсти. Го повлече лостот назад. Болката овој пат само малку се намали.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Масивното, строго лице и четирите прсти го исполнуваа целото негово видно поле.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Си отиде како да не беше ни дошол, тивко, благо насмевнат, со кренат палец над свиените четири прсти од десната рака со што оддаваше знак на блискост и доверливост.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Левата нога ми е четири прста пократка. Три прсти отидоа.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Луѓето и не го виделе, сѐ уште свртени кон неподвижниот труп преку кој, им се сторило, лазеле танки линии крв и испокинати жили, додека месото под распарталената облека се отвора сама од себе и трепети од допир со студот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Дел од левата дланка со четирите прсти била од секира одвоена и свртена со белината и со дел од линијата на животот кон небото; како да просела. Палецот останал осамен на раката.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Секогаш потоа кога ќе се сетев на разделбата и на раскрварениот прст на брат ми, помислував на неговото дело “Мојсеј и монотеизмот”, кое во ракопис пред заминувањето ни го остави нам, на своите сестри, веројатно плашејќи се да не го изгуби својот примерок од ракописот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Брат ми ја крена раката да поздрави; едниот прст му беше завиткан, другите четири прсти му беа свиткани и така, со испружениот показалец и раскрвавеното марамче околу него, мафташе во воздухот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)